Το ΚΚΕ κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις

Η ηγεσία του ΚΚΕ υπέπεσε σε άλλη μια αντίφαση μεταξύ λόγων και έργων. Ενώ διαμαρτύρεται όταν οι διάφοροι εργοδότες μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων και καταπατούν τα εργασιακά τους δικαιώματα, η ίδια αποφάσισε να μειώσει τους μισθούς των δημοσιογράφων της εφημερίδας Ριζοσπάστης και να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός είναι το ότι η Τυποεκδοτική, η κολοσσιαία τυπογραφική επιχείρηση του ΚΚΕ, απέχει σχεδόν από όλες τις απεργίες.

Οι μισθοί όλων των δημοσιογράφων του Ριζοσπάστη που έως τώρα αμείβονταν με τη συλλογική σύμβαση της ΕΣΗΕΑ θα μειωθούν στα 1200 ευρώ. Με τον κίνδυνο της απόλυσης να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όσων δημοσιογράφων διαφωνούσαν με τη μείωση μισθού, η κομματική συνέλευση του Ριζοσπάστη ψήφισε τελικά την απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ με 43 ψήφους υπέρ και 3 λευκά. Δηλαδή, η κομματική ηγεσία κατάφερε και πάλι να επιβάλει τη θέλησή της, εκμεταλλευόμενη τον φόβο των εργαζομένων ότι μπορεί να απολυθούν αν δεν αποδέχονταν την απόφασή της. Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι θα υπάρξει ατομική διαπραγμάτευση με κάθε εργαζόμενο, ώστε να καθοριστεί το ακριβές ύψος του μισθού του μετά τις περικοπές.

Με λίγα λόγια, το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει δημόσια και για όσα λέει ότι μάχεται ως προς τα δικαιώματα των υπολοίπων εργαζομένων, το ίδιο ως εργοδότης εφαρμόζει τις δικές τους πρακτικές καπιταλιστικού τύπου. Καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και προχωράει στις «ατομικές διαπραγματεύσεις».

Το ΚΚΕ έχει μετατραπεί σε κόμμα - επιχειρηματία που αντιθέτως με όσα διακηρύσσει (περί αύξησης των αποδοχών των εργαζομένων) μειώνει περαιτέρω τους μισθούς των δικών του εργαζομένων. Καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις και προχωρά στη νεοφιλελεύθερη «ατομική διαπραγμάτευση» ανά εργαζόμενο. Και δεν σταματάει εδώ. Με το κόλπο της συνεισφοράς στο κόμμα που χειμάζεται κατάργησε τη συλλογική σύμβαση του χρόνου αδείας των εργαζομένων, αυτό που θεωρεί για τους άλλους εργαζόμενους «ιερό και απαράγραπτο δικαίωμα». Μέλη και μη μέλη του κόμματος υποχρεώνονται σε άδεια μόνο τριών εβδομάδων και τα υπόλοιπα -θέλουν δεν θέλουν οι εργαζόμενοι- γίνονται... «κόκκινα μεροκάματα» (δηλαδή πάνε στο ταμείο του κόμματος).

Όποιος εργαζόμενος διαφωνήσει με την ηγεσία του ΚΚΕ, κινδυνεύει άμεσα με διαγραφή από το κόμμα και απόλυση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απόλυση του Γιάννη Κωστάκη, μέλους του ΚΚΕ επί 25 χρόνια και εργαζόμενου στον «Ριζοσπάστη» για 15 χρόνια.