Πέραν του Συνασπισμού (ΣΥΝ), οι συνιστώσες είναι οι εξής:
Η ομάδα «Ρόζα» αποτελείται από στελέχη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα (Ν. Γιαννόπουλος, Κ. Αθανασίου, Μάνια Μπαρσέφσκι) και επιδιώκει την πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και την κινηματική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τροτσκιστική ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά), με επικεφαλής τον δημοσιογράφο Α. Νταβανέλο, η οποία προέκυψε από τη διάσπαση του ΣΕΚ, θεωρεί την Ευρώπη «νεοφιλελεύθερη κοιτίδα», και χρεώνει στον ΣΥΝ έναν επαμφοτερίζοντα ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Θυμίζουμε ότι ο Α. Νταβανέλος έχει διατελέσει στο παρελθόν επικεφαλής του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και είχε συνεργαστεί στενά με τον Α. Τσίπρα.
Από τη διάσπαση της ΔΕΑ προέκυψε το τροτσκιστικών αποχρώσεων «Κόκκινο» (Π. Κοσμάς, Β. Καραγεώργος, Δ. Ψυκάκος) με κινηματικό και διεθνιστικό προφίλ, που επιθυμεί τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο ομοσπονδιακό κόμμα. Συζητάει με τον Α. Τσίπρα. Αποχωρώντας από το «Κόκκινο» προέκυψε η ΑΠΟ (Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα, η οποία δεν έχει αναγνωριστεί επισήμως ως συνιστώσα) υπό τον Γ. Σαπουνά, σήμερα εκ των στενών συνεργατών του Α. Αλαβάνου.
Η μαοϊκής προέλευσης ΚΟΕ με συμπαγή οργάνωση, κυρίως στο χώρο της σπουδάζουσας, με στελέχη όπως οι Ρ. Ρινάλντι, Ν. Γαλάνης, Ν. Κατσούλας, ίσως είναι η πλέον «σκληρή» ιδεολογικά και οργανωτικά συνιστώσα. Εκδίδει την εφημερίδα «Δρόμος». Κατηγορούνται για αριστερίστικες πρακτικές, είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Αλ. Αλαβάνου, έχουν συμμετοχή στο κίνημα «Δεν πληρώνω» και ήταν αυτοί που πρώτοι σήκωσαν τις μπάρες των διοδίων. Η ΚΟΕ είχε διεκδικήσει και την εκλογή ευρωβουλευτή, την Ελένη Σωτηρίου, προκαλώντας την πρώτη σκληρή σύγκρουση με τον ΣΥΝ.
Η Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) συγκροτείται από στελέχη που είχαν διαγραφεί ή αποχωρήσει από το ΚΚΕ. Με βασικό εκφραστή τον Γ. Θεωνά, μετά την αποχώρηση του Μ. Κωστόπουλου, θεωρείται από τις συνιστώσες που επιδιώκει να έχει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας με το ΚΚΕ.
Οι ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ και ΑΠΟ συγκροτούν το «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής» του Αλ. Αλαβάνου. Αντιμετωπίζουν συνεχώς τον ΣΥΝ με καχυποψία και συμπορεύονται με τον Αλαβάνο.
Επίσης, υπάρχουν και οι ευρωκομμουνιστές του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού, η ΑΚΟΑ του Γ. Μπανιά, με τη δημοτική σύμβουλο επικεφαλής της «Ανοικτής Πόλης» Ελένη Πορτάλιου και τον οικονομολόγο Π. Κλαυδιανό. Εκφράζονται από την εβδομαδιαία εφημερίδα «Η Εποχή», πιστοί στις αρχές του ευρωκομμουνισμού, του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», βρίσκονται κοντά στον ΣΥΝ και δεν θέλουν τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα.
Η μόνη μη κομμουνιστικής προέλευσης συνιστώσα είναι το ΔΗΚΚΙ (Π. Μαντάς, Γ. Νικολόπουλος, Γ. Πάντζας), η οποία δεν «βλέπει» θετικά το πιθανό εγχείρημα του Αλ. Αλαβάνου και βρίσκεται πιο κοντά στον ΣΥΝ, όπως και η τροτσκιστική οργάνωση «Ξεκίνημα» (Τ. Γιαννόπουλος), που προέρχεται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και εκδίδει την ομώνυμη εφημερίδα. Τα μέλη του «Ξεκινήματος» διαγράφτηκαν από το ΠΑΣΟΚ το 1976 με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στους «Ενεργούς Πολίτες» δεσπόζει ο εμβληματικός Μ. Γλέζος, κήρυκας της ενότητας της αριστεράς και φίλος του Αλ. Αλαβάνου. Τέλος οι «Ανένταχτοι» (ενταγμένοι ανένταχτοι είναι από μόνο του οξύμωρο σχήμα), στους κόλπους των οποίων περιλαμβάνονται πρώην στελέχη του ΚΚΕ όπως οι Δ. Τσακνιάς, Ν. Βαλαβάνη, πρώην στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (Τ. Χριστοδουλοπούλου), πρώην στελέχη του ΚΚΕ εσ. (ο πανεπιστημιακός Α. Ρήγος) και από τους οποίους «Ανένταχτους» προέρχονται οι βουλευτές Θ. Δρίτσας και Β. Μουλόπουλος. Ως συνιστώσα εμφανίζεται να επιδιώκει την πολιτική αναβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως όσοι προέρχονται από το ΚΚΕ βλέπουν θετικά τις κινήσεις Αλαβάνου, ενώ οι υπόλοιποι μάλλον κλείνουν προς την πλευρά Τσίπρα και μαζί με τις ΑΚΟΑ, «Ρόζα», «Ξεκίνημα» και «Κόκκινο» συγκροτούν την ΑΝΑΣΑ, τον τρίτο πόλο μεταξύ ΣΥΝ και Μετώπου.
Στο εσωτερικό του ΣΥΝ υπάρχουν δύο κυρίαρχες τάσεις : το «Αριστερό Ρεύμα» (Π. Λαφαζάνης, Δ. Στρατούλης, Στ. Λεουτσάκος) και η «Πλατφόρμα 2010» (Γ. Μπαλάφας, Αγ. Μανταδάκης, Ρένα Δούρου) που μπορεί να διαφωνούν μεταξύ τους για την Ευρώπη, για την οικονομία ή ακόμα και για το θέμα των πολιτικών συμμαχιών, όταν όμως αισθάνονται ότι απειλείται η οντότητα του κόμματος αποφασίζουν να συσπειρωθούν. Και οι δύο τάσεις στηρίζουν τον πρόεδρο, το «Αριστερό Ρεύμα» θα επιθυμούσε μια πιο ελαστική αντιμετώπιση των εταίρων του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η «Πλατφόρμα 2010» δεν θέλει να συμπεριλαμβάνεται στο σχήμα το «Μέτωπο Αλληλεγγύης» του Αλ. Αλαβάνου.
Ο Αλέκος Αλαβάνος έδωσε στη δημοσιότητα τη διακήρυξη του νέου πολιτικού του φορέα που ονομάζεται «Μετώπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής». Το εκτενές κείμενο του «Μετώπου» τονίζει την ανάγκη απομάκρυνσης της κυβέρνησης, την οποία κατηγορεί ότι έχει συνδεθεί με τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα και έχει υποταχθεί πλήρως στα πιο ακραία στοιχεία του καπιταλισμού των αγορών και των τραπεζών. Υπό το πρίσμα αυτό, το κείμενο του «Μετώπου» τονίζει ότι η Αριστερά και ακόμη περισσότερο μια πλατειά μετωπική λαϊκή συμπαράταξη, χρειάζεται να προβάλλει, με διλημματικό τρόπο, απέναντι στις επιλογές του δικομματισμού, το δικό της πρόγραμμα στήριξης των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επίσης υποστηρίζει ότι η ύπαρξη εθνικού νομίσματος δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως φόβητρο, καθώς χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Δανία, η Σουηδία, η Πολωνία, αλλά και εκτός, όπως η Ελβετία, η Νορβηγία κλπ, διαθέτοντας δικό τους νόμισμα και μέσω αυτού τη δυνατότητα δικής τους νομισματικής πολιτικής και πολιτικής επιτοκίων, ανταπεξήλθαν πολύ καλύτερα στις προκλήσεις της διεθνούς κρίσης από ό,τι οι χώρες της Ευρωζώνης.
Το "Μέτωπο" αποτελείται από τις συνιστώσες : Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ), Διεθνιστική Επαναστατική Αριστερά (ΔΕΑ), Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (ΑΠΟ), Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) και ανένταχτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου