Ο Νίκος Μπελογιάννης ο νεότερος (ή Νίκος Μπελογιάννης τζούνιορ αν προτιμάτε) πρόσθεσε σχετικά με τον αδίστακτο σταλινικό ηγέτη του ΚΚΕ τα εξής : «Ο Ζαχαριάδης ήταν ένας τριτοκοσμικός δικτάτορας με όλα τα χαρακτηριστικά. Δεν ήταν αυτόνομα φαινόμενα ο Τσαουσέσκου, Χότζα, Γιαρουζέλσκι, Χούζακ, Κιμ Ιλ Σουνγκ. Ο σταλινισμός για να στηριχθεί διεθνώς είχε ανάγκη από τέτοιους δικτατορίσκους. Ο Ζαχαριάδης ήταν κομμένος ακριβώς σε αυτό το πρότυπο. (…) Όταν δεν υπήρχαν συνωμοσίες εναντίον του, ο Ζαχαριάδης τις επινοούσε προκειμένου να εξουδετερώσει όσους θεωρούσε ότι μπορούσαν να τον εκθρονίσουν», ενώ σχολιάζοντας τη συνέντευξη του Ιωσήφ Ζαχαριάδη, γιου του Νίκου Ζαχαριάδη, προσθέτει: «το παιδί που λένε Ιωσήφ προς τιμή του Στάλιν τι θα πει;». Η Έλλη Παππά, σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη, στην «πολιτική διαθήκη» της επιρρίπτει την πολιτική ευθύνη για την εκτέλεση του «ανθρώπου με το γαρίφαλο» στο Ν. Ζαχαριάδη.
Ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη δηλώνει σχετικά με την εκτέλεση του πατέρα του τα εξής : «Η εκτέλεση (30/3/1952) ήταν προαποφασισμένη από τον αμερικανό πράκτορα- συγγνώμη, τον πρέσβη - Πιουριφόι και την ύαινα της οδού Ηρώδου Αττικού, τη Φρειδερίκη. Βασική αρχή του Ψυχρού Πολέμου ήταν να περάσουν νόμοι περί κατασκοπείας για να ξεφορτωθούν οι κυβερνήσεις τους ανεπιθύμητους. Τους αληθινούς κατασκόπους τους ανταλλάσσανε. Το ίδιο έκανε και ο Στάλιν. Γι΄ αυτό και ο Μπελογιάννης που είχε συλληφθεί τον Δεκέμβριο του 1950 και δικάστηκε με βάση τον Νόμο 509 περί καταστολής των κομμουνιστικών δραστηριοτήτων, οδηγήθηκε σε δεύτερη δίκη με αυτή τη βαρύτερη κατηγορία. Στο μεταξύ είχαν εντοπιστεί οι ασύρματοι και πήγε για εκτέλεση. Στέλνει τότε ο Νίκος Πλουμπίδης το γράμμα με το οποίο αναλαμβάνει όλη την ευθύνη για την καθοδήγηση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και ενώ όλοι περίμεναν ότι θα γινόταν αναψηλάφηση της δίκης, βγαίνει ο Ζαχαριάδης και καταγγέλλει τον Πλουμπίδη για χαφιέ και ψεύτη. Αυτό ήταν το πράσινο φως προς το παλάτι και τους Αμερικανούς. Σαν να έλεγε, «φάτε τους!».
Σχετικά με την υπόθεση Πλουμπίδη, ο Νίκος Μπελογιάννης ο νεότερος αναφέρει ότι ο Ζαχαριάδης : «Την είχε στήσει και στον Πλουμπίδη. Υπάρχει μάλιστα κομματική απόφαση του 1957, που καταδικάζει τον Ζαχαριάδη για το ότι έβγαλε πλαστή την επιστολή Πλουμπίδη. Η Έλλη Παππά το έχει γράψει, άλλωστε, ότι εκείνη την ώρα της γενικής κατάρρευσης ο Ζαχαριάδης ήθελε έναν ήρωα και έναν χαφιέ. Ε! στο τέλος, τον μάσησε ένας μηχανισμός όπως εκείνος που και αυτός είχε στήσει...». Σχετικά με τη στάση του Ζαχαριάδη στον Εμφύλιο υποστηρίζει ότι : «Ο Ζαχαριάδης προσπάθησε να φέρει ακόμα και τον ίδιο τον Στάλιν μπροστά σε τετελεσμένα ξεκινώντας τον Εμφύλιο. Ενώ από τη στιγμή που έγινε η Γιάλτα και ο Στάλιν δεν αντέδρασε, ήταν ολοφάνερο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να του δοθεί η παραμικρή βοήθεια. Αυτό που έκανε, λοιπόν, ήταν πέρα και από εγκληματικό λάθος.» . Αξιοσημείωτη είναι και η αναφορά του στο ΚΚΕ : «Το ΚΚΕ εφαρμόζει τις μεθόδους κάθε ασφάλειας, της CΙΑ, της Στάζι, της Κα Γκε Μπε (KGB). Ανακυκλωνόμαστε με τους διάφορους Αλαβάνους που αποτυγχάνουν οικτρά ή τους Κουβέληδες και άλλους που έχουν ξεπηδήσει μέσα από τα σπλάγχνα σταλινικών σχηματισμών. ».
Η Έλλη Παππά, σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη, στο βιβλίο της με τίτλο «Μαρτυρίες μιας διαδρομής» φωτίζει άγνωστες πτυχές της πολύκροτης υπόθεσης Μπελογιάννη, όπως και της αλληλένδετης με αυτήν υπόθεσης Πλουμπίδη, εξαπολύει δριμύ κατηγορώ κατά του τότε πανίσχυρου ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, στον οποίο αποδίδει την (πολιτική) ευθύνη για τη θυσία του Μπελογιάννη. Όπως προκύπτει από τα γραπτά της, η στάση του εκτός Ελλάδος γενικού γραμματέα του κόμματος απέναντι στην ανοιχτή επιστολή του Ν. Πλουμπίδη (επικεφαλής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ) η οποία δημοσιεύθηκε λίγες ημέρες πριν από την εκτέλεση και στην οποία αναλάμβανε κάθε ευθύνη δηλώνοντας έτοιμος να παραδοθεί προκειμένου να γλιτώσει ο Μπελογιάννης το εκτελεστικό απόσπασμα ήταν η καθοριστική εκείνη κίνηση η οποία επίσπευσε και προσδιόρισε τις εξελίξεις. Ο Ζαχαριάδης είχε χαρακτηρίσει «προδότη» και «χαφιέ» τον Πλουμπίδη και κατασκεύασμα της Ασφάλειας την επιστολή του ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την ολοκλήρωση του μακάβριου έργου που επιτελούσε το μετεμφυλιακό καθεστώς του κέντρου και της δεξιάς.
Στο πολύκροτο βιβλίο της η Έλλη Παππά : 1) υποστηρίζει ότι το ΚΚΕ ήθελε να διαλύσει την ΕΔΑ, 2) παραθέτει την πολιτική σκέψη του Νίκου Μπελογιάννη, 3) υπερασπίζεται με πάθος την αθωότητα του Νίκου Πλουμπίδη απέναντι στις συκοφαντίες («χαφιές») της τότε ζαχαριαδικής – σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, 4) σημειώνει ότι το ΚΚΕ, με γραμματέα την Αλέκα Παπαρήγα, προσηλωμένο στα σταλινικά πρότυπα, καλεί τα μέλη «να αναγνωρίζουν ότι έχει το δικαίωμα να κατασκευάζει Πλουμπίδηδες και οι Πλουμπίδηδες όλων των εποχών να αποδέχονται αγόγγυστα τη μοίρα τους», 5) ερωτά «πόσα μεσαία στελέχη του κόμματος ήταν στην υπηρεσία της Ασφάλειας» και στέκεται στις περιπτώσεις του Θαν. Λυκογιάννη, στενού συνεργάτη του Ζαχαριάδη, του Νίκου Βαβούδη, ασυρματιστή του παράνομου κλιμακίου του ΚΚΕ στην Αθήνα, που αυτοκτόνησε όταν εντοπίστηκε από την Ασφάλεια και η ανακάλυψη των ασυρμάτων οδήγησε στη δεύτερη δίκη για κατασκοπεία και στην εκτέλεση, του Δημήτρη Βλαντά, ανώτατου στρατιωτικού στελέχους του Δημοκρατικού Στρατού, ενώ υπαινίσσεται ύποπτο ρόλο του Νίκου Ακριτίδη, μέλους του Π.Γ. του ΚΚΕ, και διατυπώνει ερωτήματα για τον ίδιο τον Ζαχαριάδη, 6) αναφέρει ότι η υποταγή του ΚΚΕ στην ΕΣΣΔ (και στη μεταπολίτευση) είχε ξεπεράσει όλα τα όρια, 7) επαναλαμβάνει ότι «η λασπολογία ήταν ένα από τα κύρια στοιχεία της μυθοπλασίας του ΚΚΕ», 8) ονοματίζει ασφαλίτες «σκληρούς» όπως ο Κουβάς (μετέπειτα βασανιστής στον Πειραιά).
Θυμίζουμε ότι ο αυταρχικός σταλινικός ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης (που είχε κάνει τη λασπολογία επάγγελμα) έφθασε το σημείο να κατηγορήσει δημόσια τον συνεπή κομμουνιστή Νίκο Πλουμπίδη ως χαφιέ και πράκτορα ! Τον Νίκο Πλουμπίδη που εκτελέστηκε το 1954, αρνούμενος να αποκηρύξει το ΚΚΕ και που την ώρα που οι σφαίρες τρυπούσαν το κορμί του αυτός ζητωκραύγαζε υπέρ του ΚΚΕ !
Η εκτέλεση του Ν. Πλουμπίδη φιλοξενήθηκε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων της 14ης Αυγούστου του 1954. Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» είχε πρώτο θέμα, στην πρώτη σελίδα της, την εκτέλεση υπό τους παρακάτω τίτλους: «Ο ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ ΤΗΝ ΑΥΓΗΝ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΚΕ. - Ωχρός και υποβασταζόμενος ωδηγήθη εις τόπον εκτελέσεως παρά το Δαφνί. - Αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος.- Δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του. - Αι τελευταίαι του λέξεις: ''Αφήνω ένα τιμημένο όνομα στο παιδί μου '' » .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου