Διευκρινίζουμε ότι αντιρρησίες συνείδησης (conscientious objectors) ονομάζονται όσοι αρνούνται να παρουσιαστούν στο στρατό για ιδεολογικούς λόγους και αποφασίζουν να μην εξυπηρετήσουν με οποιοδήποτε τρόπο τα σχέδια του στρατιωτικού (μιλιταριστικού) κατεστημένου. Οι αντιρρησίες συνείδησης (αρνητές στράτευσης) και οι αντιμιλιταριστές (antimilitarists) έχουν αντιμετωπιστεί με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο από την κρατική εξουσία, στις περισσότερες χώρες της γης, έχουν καταδικαστεί από τα στρατοδικεία σε εξοντωτικές ποινές, έχουν φυλακιστεί, έχουν ξυλοκοπηθεί μέσα στις στρατιωτικές φυλακές κτλ. Πολλοί από αυτούς εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, κυρίως τα παλαιότερα χρόνια. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα από το 1949 μέχρι σήμερα, δύο αντιρρησίες συνείδησης εκτελέστηκαν (με τουφεκισμό) από το ελληνικό κράτος, 5 βασανίστηκαν μέχρι το θάνατό τους, 42 καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ πάρα πολλοί εξορίστηκαν ή καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης, ακόμα και σε ισόβια κάθειρξη. Εμείς όμως θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην περίπτωση των αντιρρησιών συνείδησης στο Ισραήλ (Israel).
Μια διάσημη Ισραηλινή αντιρρησίας συνείδησης είναι η Omer Goldman. Υπενθυμίζουμε ότι στο στρατοκρατούμενο Ισραήλ, η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Η συγκεκριμένη νεαρή κοπέλα τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα όταν δήλωσε δημόσια ότι αρνείται να υπηρετήσει τον ισραηλινό στρατό. Συγκεκριμένα είπε : «Αρνούμαι να συμμετάσχω στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η χώρα μου. Η βία δε θα φέρει κανενός είδους λύση. Δε θα συμμετάσχω στη βία, κι ας γίνει ό,τι είναι να γίνει».
Τη στιγμή που το εθνικιστικό μίσος μεγαλώνει και απειλεί τις περισσότερες χώρες του πλανήτη, τη στιγμή που η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των περισσοτέρων κρατών καλλιεργεί ένα κλίμα εθνικιστικού παροξυσμού με τη βοήθεια των ΜΜΕ και με στόχο να υπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων βιομηχανιών όπλων και να δικαιολογήσει τον πόλεμο στη συνείδηση των πολιτών, η νεαρή Goldman είχε το θάρρος να υψώσει τη φωνή της ενάντια στο μιλιταρισμό και να καταδικάσει τα εγκλήματα που διαπράττει ο στρατός. Κατήγγειλε τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού κατοχής στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας και την κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Το αποτέλεσμα ήταν να καταδικαστεί από το στρατιωτικό κατεστημένο και το Σεπτέμβριο του 2008 να σταλεί στη φυλακή.
Η νεαρή Goldman είναι κόρη του αρχηγού του των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, της διαβόητης Mossad. Ο πατέρας της, Meir Dagan, φανατικός εθνικιστής, θεώρησε απαράδεκτη την απόφαση που πήρε η κόρη του και δεν θέλησε ούτε καν να την επισκεφτεί στη φυλακή μετά την καταδίκη της. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Goldman είναι ενταγμένη στην οργάνωση Shministim. Η Shministim είναι μια οργάνωση ισραηλινών αντιρρησιών συνείδησης, νεαρής ηλικίας, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων έχει φυλακιστεί.
Παραδείγματα σαν αυτό της Omer Goldman είναι πολλά στο Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ραγδαία αύξηση του ποσοστού των ανδρών και των γυναικών που αρνούνται να υπηρετήσουν τον ισραηλινό στρατό. Με βάση τα επίσημα στοιχεία του στρατού, το 25 % των ανδρών και το 43 % των γυναικών αρνούνται να καταταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις. Η άρνηση στράτευσης δεν είναι καινούριο φαινόμενο στο Ισραήλ. Η πρώτη περίπτωση καταγράφηκε το 1954, όταν ο δικηγόρος Αμνόν Ζιχρόνι δήλωσε «αρνητής συνείδησης ως φιλειρηνιστής». Έκτοτε, υπάρχουν αρκετά τέτοια περιστατικά, τα οποία συνήθως εκδηλώνονταν σε στιγμές «πολεμικής κρίσης», όπως ήταν στις αρχές του '80 η εισβολή στο Λίβανο. Στο πλευρό των αρνητών, στέκονται πολυάριθμες φιλειρηνικές οργανώσεις, διάφορα κόμματα της αριστεράς, οργανώσεις αντιμιλιταριστικού χαρακτήρα, η Διεθνής Αμνηστία κ.α. Το κίνημα των αρνητών στράτευσης διογκώθηκε μετά το 2002, οπότε ο ισραηλινός στρατός προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές σε ολόκληρες πόλεις και χωριά στη Δυτική Όχθη.
Όλο και περισσότεροι νέοι αρνούνται να υπηρετήσουν το στρατιωτικό κατεστημένο και να γίνουν συνένοχοι σε ένα διαρκές έγκλημα που συντελείται εις βάρος άλλων συνανθρώπων τους. «Όσο απάνθρωποι και αν γίνουμε, όσο και αν ποδοπατήσουμε την οποιαδήποτε αξία και αρχή, δε θα είμαστε ασφαλείς, αφού συνεχίζουμε να είμαστε κατακτητές και να διαπράττουμε καθημερινά εγκλήματα σε βάρος άλλων λαών, κυρίως των Παλαιστινίων», υπογραμμίζουν πολλοί αρνητές στις δημόσιες δηλώσεις τους, παραθέτοντας (οι έφεδροι) σειρά ανατριχιαστικών επεισοδίων από τη στρατιωτική τους θητεία «για την ασφάλεια του Ισραήλ» μέσα στις παλαιστινιακές πόλεις. Η προπαγάνδα που κάνει η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ υπέρ του στρατού, δεν μπορεί πλέον να πείσει πολλούς πολίτες.
Αξίζει να αναφέρουμε και την περίπτωση της 18χρονης Diane Kogan, η οποία αρνήθηκε να καταταγεί στον Ισραηλινό στρατό και καταδικάστηκε σε 25 μέρες κράτηση. Η αντιρρησίας συνείδησης στάλθηκε στη γυναικεία Στρατιωτική Φυλακή Νο 400 στη Tzrifin, στις 14 Ιουνίου 2010. «Αρνούμαι να καταταγώ στον στρατό επειδή πιστεύω σθεναρά ότι το στρατιωτικό σύστημα δεν θα βοηθήσει ποτέ στην επίτευξη της ειρήνης. Ο στρατός είναι μια βίαιη δύναμη, καθώς διδάσκει πως οι διαμάχες επιλύονται με τη χρήση επιθετικών μέσων όπως όπλα και ωμή βία. Είναι πέραν κάθε λογικής η μία πλευρά να χρησιμοποιεί βία για την επίτευξη της ειρήνης ελπίζοντας ότι η άλλη πλευρά απλώς θα τη δεχτεί. Η βία οδηγεί στη βία και τελικά στον πόλεμο, γεγονός που οδηγεί σε περισσότερους πολέμους. Η αιματοχυσία δεν είναι λύση και πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος. Ως εκ τούτου, με όλη μου την καρδιά αρνούμαι να συνεργαστώ με το στρατιωτικό σύστημα (και τα ιδανικά του) πιστεύοντας ότι είναι σάπιο από τον πυρήνα του και πολύ μακριά από την επίτευξη της ειρήνης ανάμεσα στους ανθρώπους», αναφέρει στη δήλωση άρνησης η Diane Kogan. Η νεαρή κοπέλα έχει καταδικαστεί άλλες έξι φορές για την άρνησή της να καταταχτεί. Μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα και των Αντιρρησιών Συνείδησης είχαν πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία υψώνοντας ένα πανό για την 18χρονη Diane Kogan και ζητώντας την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή της.
Η Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International) είναι μια διεθνής οργάνωση εθελοντών, οι οποίοι αγωνίζονται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ξεκίνησαν τη δράση τους το 1961. Όραμά τους είναι ένας κόσμος όπου όλοι οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και από άλλους διεθνείς κανόνες. Οι προσπάθειες της Διεθνούς Αμνηστίας για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αντιρρησιών συνείδησης σε διάφορες χώρες είναι πολλές και αξιέπαινες. Ορισμένες άλλες οργανώσεις που υποστηρίζουν τον αγώνα των αντιρρησιών - αντιμιλιταριστών και φιλειρηνιστών είναι η War Resisters League (WRL), η War Resisters' International (WRI), το European Bureau of Conscientious Objectors (EBCO), ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης στην Ελλάδα κ.α.
Σημασία έχει να αντιληφθούν όλοι οι λαοί ότι ο εξουσιαστικός και σάπιος ως το κόκκαλο θεσμός του στρατού έχει στόχο όχι τα συμφέροντα των λαών αλλά τα οικονομικά συμφέροντα των βιομηχανιών όπλων. Οι βιομηχανίες όπλων που καταληστεύουν το δημόσιο χρήμα των περισσότερων κρατών (παραγγελίες οπλικών συστημάτων, μίζες κτλ) και οι υπηρέτες τους, δηλαδή οι πολιτικοί και στρατιωτικοί εξουσιαστές, φροντίζουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους πολίτες, χρησιμοποιώντας διάφορες εθνικιστικές ντόπες, ώστε να τους πείσουν να πάνε να σκοτωθούν, με την ψευδαίσθηση ότι ο αγώνας τους υπηρετεί κάποια υψηλά ιδανικά. Μόνο τα αφεντικά και οι οπλοβιομηχανίες βγαίνουν κερδισμένοι από τους πολέμους. Στο βωμό του δικού τους κέρδους, θυσία γίνονται οι λαοί που πάνε τα παιδιά τους στον τάφο.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΟΠΛΩΝ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου