Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Τα κοράκια της Δύσης σφυροκοπούν τη Λιβύη. Η Ελλάδα διευκολύνει το ΝΑΤΟ στον πόλεμο




Έπεσαν οι μάσκες στο Συνδικάτο Δολοφόνων που λέγεται ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Organization), με τους Αμερικανούς να επιβάλλουν τις θέσεις τους σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις εναντίον του καθεστώτος Καντάφι και τη Συμμαχία των Φονιάδων να αναλαμβάνει όλες τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούνται στη Λιβύη, ακόμη και αυτές που από κάποιες χώρες είχαν χαρακτηριστεί απαράδεκτες.

Οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Λιβύης αναμένεται να συνεχιστούν με αμείωτο ρυθμό, χωρίς την τυπική διοίκηση των αμερικανικών δυνάμεων, επίσης όπως το επιθυμούσαν οι Αμερικανοί, και τέλος νομιμοποιήθηκαν και οι επιχειρήσεις βομβαρδισμού χερσαίων δυνάμεων του Καντάφι με το πρόσχημα της προστασίας των αμάχων. Την ίδια ώρα, η Γαλλία δεν φαίνεται να πέτυχε το σκοπό της να ηγηθεί των επιχειρήσεων, θέση που δεν καλοέβλεπαν οι Αμερικανοί.

Σύμφωνα με επιτελείς του ελληνικού υπουργείου Άμυνας, οι τρεις επιχειρήσεις που εγκρίθηκαν από τους μονίμους αντιπροσώπους του ΝΑΤΟ καλύπτουν όλο το φάσμα των όσων εκτυλίσσονται αυτή τη στιγμή στη Λιβύη.

* Η πρώτη, που αφορά το εμπάργκο όπλων, έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ανακοινωθούν στις χώρες-μέλη της Συμμαχίας τα σχέδια των στρατιωτικών αποστολών. Πρόκειται για ναυτική επιχείρηση ελέγχου των πλοίων που πλέουν στην περιοχή και σ' αυτήν θα συμμετέχει και η Ελλάδα με τη φρεγάτα «Λήμνος» και ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης.

* Η δεύτερη αφορά τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Προβλέπονται επιχειρήσεις για την καταστροφή και τον έλεγχο της αεράμυνας του Καντάφι και όλων όσων πετούν εντός της ζώνης που έχει καθοριστεί.

* Καθώς οι δύο παραπάνω επιχειρήσεις δεν κάλυπταν τις επιθέσεις Γάλλων, Άγγλων και Αμερικανών εναντίον στρατηγικών στόχων, όπως κέντρα επιχειρήσεων, στρατόπεδα, αποθήκες καυσίμων, μονάδες τεθωρακισμένων και άλλα, το ΝΑΤΟ αποφάσισε τη δημιουργία μια τρίτης επιχείρησης, που προβλέπει, στο πλαίσιο της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, και την «προστασία» των αμάχων. Κατόπιν αυτού, οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις μπορούν να βομβαρδίζουν δυνάμεις του Καντάφι που επιχειρούν για την ανακατάληψη περιοχών που έχουν σήμερα οι αντικαθεστωτικοί.

Στις δύο αποστολές της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, η Ελλάδα μετέχει με τις αεροπορικές βάσεις της Σούδας και της Ανδραβίδας και με ένα ιπτάμενο ραντάρ που έχει διατεθεί στο ΝΑΤΟ.

Έχουν ήδη αρχίσει οι επιχειρήσεις απαγόρευσης των πτήσεων από το ΝΑΤΟ πάνω από τη Λιβύη, που θα επιβάλει και ναυτικό αποκλεισμό για τα όπλα. Στην αντεπίθεση πέρασαν οι προσκείμενες στον Καντάφι δυνάμεις, που επανέλαβαν τις επιθέσεις τους στην Μισράτα, τερματίζοντας τη σύντομη ανάπαυλα μετά τις αεροπορικές επιθέσεις του συνασπισμού των δυτικών χωρών. Στην επίθεση βρίσκονται και οι αντάρτες.

Την Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011, ο Καναδός στρατηγός Σαρλ Μπουσάρ διορίστηκε επικεφαλής των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Οι δυνάμεις των αντικαθεστωτικών της Λιβύης προχωρούν δυτικά και κατέλαβαν την πόλη Ουκάιλα, την τελευταία πριν από τον μεγάλο τερματικό σταθμό εξαγωγής πετρελαίου του Ρας Λανούφ. Απεσταλμένοι του Γαλλικού Πρακτορείου μετέδωσαν ότι οι αντάρτες έφτασαν και στο λιμάνι του Ρας Λανούφ.

Βελγικά καταδιωκτικά-βομβαρδιστικά αεροσκάφη επιτέθηκαν το απόγευμα σε στόχο στο έδαφος της Λιβύης, όπως δήλωσε ο βέλγος Υπουργός Άμυνας. Πρόκειται για την πρώτη επιθετική ενέργεια που γίνεται από βελγικά αεροσκάφη από την έναρξη της στρατιωτικής επέμβασης της διεθνούς συμμαχίας στη Λιβύη, που ξεκίνησε στις 19 Μαρτίου. Να υπενθυμίσουμε ότι το Βέλγιο έχει παραχωρήσει στη διάθεση της συμμαχίας έξι βομβαρδιστικά αεροσκάφη F-16.

Στο Παρίσι πάλι, το γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων ανακοίνωσε ότι γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν επιδρομές εναντίον λιβυκών θωρακισμένων οχημάτων και "μεγάλης αποθήκης πυρομαχικών". Σύμφωνα πάντα με το Γενικό Επιτελείο, οι επιδρομές έγιναν στις περιοχές της Μισράτα και Ζιντάν, στη Δυτική Λιβύη.

Από την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, στις 19 Μαρτίου, οι σύμμαχοι έχουν πραγματοποιήσει 1.257 πτήσεις. Οι ΗΠΑ (USA) έχουν κάνει τις περισσότερες, συνολικά 787. Οι υπόλοιπες 470 έχουν γίνει από δυνάμεις της Γαλλίας, της Βρετανίας, του Καναδά, της Ιταλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, της Δανίας και του Κατάρ.

Εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Καντάφι επιβεβαίωσε τους εντατικούς βομβαρδισμούς, σε ζώνη 400 χιλιομέτρων, από την Ατζνταμπίγια έως τη Σύρτη. Υποστήριξε ότι χτυπήθηκαν και άμαχοι, χαρακτηρίζοντας "δολοφονικές, ανήθικες και παράνομες" τις συμμαχικές επιδρομές.


Η Ελλάδα διευκολύνει τους Νατοϊκούς δολοφόνους στον πόλεμο


Πέραν των αεροσκαφών από την Αμερική, τη Γαλλία, το Κατάρ, τη Νορβηγία και το Βέλγιο, που ήδη έχουν αφιχθεί στη Σούδα και τον Άραξο, σε αεροδρόμια της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας αναμένεται να προσγειωθούν δεκάδες μαχητικά και άλλα πολεμικά αεροσκάφη, κυρίως από τις ΗΠΑ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι σχεδιασμοί θέλουν τον μεγάλο όγκο των αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων να μοιράζεται σε βάσεις στην Ελλάδα και την Ιταλία.

Εκτός της βάσης της Σούδας και των αεροδρομίων Ακτίου και Ανδραβίδας, η χώρα μας μετέχει στον ναυτικό αποκλεισμό για την επιβολή του εμπάργκο όπλων με μία φρεγάτα και ενός ελικοπτέρου, στο οποίο θα επιβαίνουν κομάντο για την ασφάλεια του πληρώματος. Έχει, επίσης, διαθέσει ένα εναέριο ραντάρ.

Προβατίνα γέννησε σκύλο στην Κίνα

Απίστευτη είδηση. Προβατίνα σε φάρμα στην Κίνα γέννησε σκύλο ! Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο ιδιοκτήτης της φάρμας Liu Naiying, που δεν προλαβαίνει να υποδέχεται κόσμο που θέλει να δει το προβατο-σκυλο!

Πάντως ο Liu όπως είπε, δεν είδε το μικρό ζωάκι να γεννιέται από την προβατίνα, αλλά το βρήκε να στέκεται δίπλα της με υπολείμματα πλακούντα πάνω του. Το νεογέννητο αν και έχει μαλλί προβάτου, κατά τα άλλα έχει χαρακτηριστικά σκύλου.

Οι κτηνίατροι της περιοχής που εξέτασαν την περίπτωση είπαν ότι είναι αδύνατο προβατίνα να γεννήσει σκύλο. Αυτό όμως δεν σταμάτησε δεκάδες περίεργους να συρρέουν στην κινεζική φάρμα στην επαρχία Shaanxi για να δουν εντυπωσιασμένοι τη σπάνια διασταύρωση.

Η δικογραφία των υποβρυχίων θα πάει στη Βουλή


Θέμα ημερών θεωρείται η αποστολή της δικογραφίας των υποβρυχίων στη Βουλή. Μετά την κλήση 37 ατόμων, μη πολιτικών προσώπων, ως υπόπτων, η εισαγγελέας πρωτοδικών Π. Παπανδρέου, με έγγραφό της, ζητάει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Τέντε να σταλεί ο φάκελος στη Βουλή, καθώς η δικαστική έρευνα σκόνταψε σε δύο τουλάχιστον υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι στην υπόθεση φέρεται να εμπλέκονται όλα τα μέλη του ΚΥΣΕΑ που την περίοδο 1999-2002 ενέκριναν τις απευθείας αναθέσεις των επίμαχων συμβάσεων, ανάμεσα στα οποία εξέχουσα θέση κατέχει ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Όλα τα τυχόν αδικήματα έχουν βέβαια παραγραφεί (πλην του ξεπλύματος).

Μάλιστα, το εισαγγελικό έγγραφο κατονομάζει (με πλήρη αναφορά του ονόματός του), τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο και φωτογραφίζει τον Γιάννο Παπαντωνίου.

Επί των ημερών του Τσοχατζόπουλου (11-12-1998) αναφέρεται ότι υπεγράφη, με απευθείας ανάθεση στη συγκεκριμένη γερμανική εταιρεία Ferrostaal, σύμβαση παραγγελίας τριών υποβρυχίων και ενός option (σύμβαση Αρχιμήδης), συνολικής αξίας 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η σύμβαση ανατέθηκε στη Ferrostaal με απόφαση του τότε υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου (11-12-1998), η οποία εγκρίθηκε λίγο αργότερα (26-2-1999) από το ΚΥΣΕΑ.

Επί των ημερών του Παπαντωνίου υπεγράφη (από τον τότε διευθυντή εξοπλισμών), η σύμβαση Ποσειδών για τον εκσυγχρονισμό των τριών υποβρυχίων και την ενεργοποίηση του option, συνολικής αξίας 826 εκατομμυρίων ευρώ. Η σύμβαση αυτή, που αποτελούσε επέκταση της προηγουμένης, υπεγράφη στις 31-5-2002 ύστερα από έγκριση επίσης του ΚΥΣΕΑ.

Στην ενεργοποίηση των ποινικών διαδικασιών συνέβαλε και απόφαση του ειρηνοδικείου Μονάχου, πριν από ένα χρόνο, στην οποία αναφέρεται ότι η γερμανική εταιρεία Ferrostaal κατέβαλε στον εφοπλιστή Μ. Μαντατό από τις 18-5-2000 έως και το 2003, ποσό 72,47 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα πάντα με την απόφαση, την ίδια περίοδο φέρεται ότι καταβλήθηκαν είτε μέσω της εταιρείας ΜΙΕ του κ. Μαντατού είτε απευθείας, 25,3 εκατ. ευρώ στην εταιρεία συμβούλων Dolmarton, η οποία ανήκει στον δρ Αλ. Αβατάγγελο. Τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων αυτών χρησιμοποιήθηκαν, σύμφωνα με το γερμανικό δικαστήριο, για συγκάλυψη μιζών.

Όπως αναφέρεται, με σύμβαση που είχε συναφθεί μεταξύ των εκπροσώπων της Ferrostaal και του κ. Αβαταγγέλου και η οποία είχε κατατεθεί σε θυρίδα της UBS στη Ζυρίχη, η Dolmorton συμφώνησε να λαμβάνει, για παροχή υπηρεσιών, προμήθεια 6,5% επί της αξίας κάθε σύμβασης που θα υπογραφόταν (το ποσοστό μειώθηκε αργότερα στο 4,5%) και 2,5% για κάθε περαιτέρω ανάθεση.

Το ενδιαφέρον πάντως των δικαστικών αρχών, μετά και το αρχικό πόρισμα του ΣΔΟΕ, επικεντρώνεται στην περαιτέρω διερεύνηση των επίμαχων λογαριασμών όσων εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή. Από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ προκύπτει ότι η ζημία για το ελληνικό Δημόσιο είναι τελικά πολύ μεγαλύτερη από τις αρχικές εκτιμήσεις.

Αποδοκιμασίες κατά των πολιτικών στις παρελάσεις


Αποφεύγουν πλέον τις πολλές εμφανίσεις σε δημόσιους χώρους τα περισσότερα πολιτικά πρόσωπα της χώρας μας και κυρίως αυτά του κυβερνώντος κόμματος, μετά τη «νέα μόδα» των άμεσων και πολλές φορές έντονων λαϊκών αποδοκιμασιών εις βάρος τους.

Οι περισσότεροι υψηλόμισθοι απατεώνες της πολιτικής (και ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ) έχουν αρχίσει να κόβουν τις εξόδους σε μέρη στα οποία πρόκειται να βρεθούν αντιμέτωποι με εξοργισμένους πολίτες. Οι κινήσεις τους είναι πολύ προσεχτικές και καλά σχεδιασμένες για να μην προκαλούν τη λαϊκή οργή.

Αναπόφευκτη ήταν όμως για πολλούς η παρουσία στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.

Οι παρελάσεις που έγιναν για την επέτειο της 25ης Μαρτίου σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ήταν επεισοδιακές, καθώς πολλοί πολίτες βρήκαν την ευκαιρία να διαδηλώσουν κατά της ολέθριας και αδιέξοδης κυβερνητικής πολιτικής, ενάντια στις συγχωνεύσεις και καταργήσεις πολυάριθμων σχολείων και κατά της χούντας του ΔΝΤ. Πολλά μέλη της κυβέρνησης δέχτηκαν έντονες αποδοκιμασίες από τους πολίτες για την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση των καπιταλιστών του ΠΑΣΟΚ.

Μάλιστα στο Περιστέρι, αγανακτισμένοι καθηγητές, γιούχαραν έντονα την υφυπουργό Απασχόλησης και Μεταναστευτικής Πολιτικής Άννα Νταλάρα, ζητώντας της να φύγει! Πλησιάζοντας πολύ κοντά την υφυπουργό οι οργισμένοι πολίτες φώναζαν : «Φύγε! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να είσαι εδώ. Η Νταλάρα πρέπει να φύγει από το Περιστέρι, είναι ανεπιθύμητη. Διώξτε την. Αίσχος.», προκαλώντας αμηχανία στους παρακείμενους βουλευτές, υπουργούς αλλά και στο Δήμαρχο Παχατουρίδη.

Για άλλη μια φορά η αστυνομία έσπευσε να σώσει τα αφεντικά της, δηλαδή τους πολιτικούς, από τη λαϊκή οργή, ενώ η παρέλαση ξεκίνησε με καθυστέρηση.

Ένταση δημιουργήθηκε και στην Αθήνα, όπου οργισμένοι πολίτες που ήταν συγκεντρωμένοι αποδοκίμαζαν τους πολιτικούς που παρακολούθησαν την παρέλαση την ώρα που έκαναν δηλώσεις στα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης).

Επεισοδιακή ήταν η μαθητική παρέλαση και στο Μαρούσι, καθώς διάφοροι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα, ενώ ανάρτησαν και πανό κατά του ΔΝΤ πίσω από την εξέδρα των επισήμων. Παρόντες ήταν ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Άδωνις Γεωργιάδης (ο γνωστός «μπουμπούκος» με την τσιριχτή – υστερική φωνή που υπερπροβάλλεται από τα κανάλια) και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Βούρος. Οι δυο βουλευτές δήλωσαν ιδιαίτερα ενοχλημένοι με τις αποδοκιμασίες και το πανό.

Επεισόδια σημειώθηκαν και στο Ρέθυμνο, όταν την ώρα που η παρέλαση βρισκόταν σε εξέλιξη, παρουσία του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μανώλη Όθωνα, των τοπικών αρχών και πλήθους κόσμου, ομάδα πολιτών από αριστερές παρατάξεις ανήρτησε πανό και φώναξε συνθήματα κατά των μέτρων της κυβέρνησης.

Μικρή ένταση δημιουργήθηκε και στα Τρίκαλα, όταν διαδηλωτές προσπάθησαν να υψώσουν πανό, μπροστά από τους επισήμους, διαμαρτυρόμενοι για το κλείσιμο του 8ου γυμνασίου Τρικάλων.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Η Γαλλία επιτέθηκε στη Λιβύη. Η Ελλάδα θα συμμετάσχει στις πολεμικές επιχειρήσεις




Γαλλικά αεροσκάφη άρχισαν να βομβαρδίζουν τη Λιβύη, ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησε και ο ναυτικός αποκλεισμός της χώρας και η πλήρης απομόνωση του Καντάφι.

Την ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έδινε στο Παρίσι συνέντευξη τύπου για τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αραβικού Συνδέσμου για τη Λιβύη, 20 πολεμικά αεροσκάφη της Γαλλίας επιχειρούσαν πάνω από τον εναέριο χώρο της Λιβύης. Η εφαρμογή της απόφασης 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την ανάληψη κάθε στρατιωτικής δράσης εναντίον του Καντάφι ξεκίνησε από 6 γαλλικά Ραφαλ κατά στρατιωτικών οχημάτων έξω από τη Βεγγάζη.

Ταυτόχρονα τα αμερικανικά πλοία που περιπολούν έξω από τον κόλπο της Σύρτης στη Μεσόγειο, δέχτηκαν εντολή να είναι έτοιμα για εκτόξευση πυραύλων κατά των αντιαεροπορικών συστημάτων και ραντάρ της Λιβύης.

Στη συμμαχία των ιμπεριαλιστών δολοφόνων που ανέλαβαν παρουσία του γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, να εφαρμόσουν την απόφαση του διεθνούς οργανισμού, συμμετέχουν αρχικά οι 22 χώρες που διαβουλεύτηκαν στο Παρίσι.

Την πρωτοβουλία για τη σύνοδο είχαν η Βρετανία και η Γαλλία, που είχαν κρατήσει και την πιο εχθρική στάση κατά του Καντάφι και υποστήριξαν εξ αρχής την εφαρμογή ζώνης αεροπορικού αποκλεισμού. Στο πλευρό τους τάχθηκαν πολλοί Ευρωπαίοι (Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, Πολωνία, Βέλγιο, Νορβηγία, Δανία, Ολλανδία, Λιθουανία, κ.α), οι ΗΠΑ (USA) και ο Καναδάς, αλλά και χώρες από τον μουσουλμανικό κόσμο. Εκεί ήταν ο Αμρ Μούσα, επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου και μνηστήρας της νέας εξουσίας στην Αίγυπτο καθώς και ηγέτες από το Ιράκ, το Μαρόκο, την Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ.

Με λίγα λόγια υπήρξε στρατιωτική και πολιτική συμμαχία αραβικών κρατών με τα φιλοπόλεμα κοράκια της Δύσης εναντίον ενός Άραβα κυβερνήτη. Η ιστορία θα γράψει ότι ο Πρόεδρος της Γαλλίας και ο Πρόεδρος της Αγγλίας πρωταγωνίστησαν στην απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη λήψη «όλων των απαραίτητων μέτρων» εναντίον της Λιβύης. Η σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ πάρθηκε με 10 ψήφους υπέρ και 5 αποχές. Οι χώρες που απείχαν από την ψηφοφορία ήταν η Ρωσία, η Κίνα, η Γερμανία, η Βραζιλία και η Ινδία. Η Βρετανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ θα συγκροτήσουν κοινό κέντρο διοίκησης για το συντονισμό των επιχειρήσεων, στις οποίες θα λάβει μέρος και ο Καναδάς, η Δανία και πολλές αραβικές χώρες (Κατάρ, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.α.).

Τα τύμπανα του πολέμου στη Λιβύη ξεκίνησαν λοιπόν. Τα ιμπεριαλιστικά κοράκια των ΗΠΑ και της Ευρώπης έβαλαν στο στόχαστρό τους τη συγκεκριμένη χώρα με σκοπό να εκμεταλλευτούν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου της και να τοποθετήσουν μια φιλική προς τις ΗΠΑ κυβέρνηση.
Σημαντικό ρόλο στην επίθεση κατά της Λιβύης διεκδικούν οι Ιταλοί καθώς έχουν και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στη χώρα αυτή. Η Ιταλία φιλοξενεί το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο της Νάπολης καθώς και σημαντικές αεροπορικές βάσεις όπως το Αβιάνο και τη Σιγκονέλα.

Βάσεις θα διαθέσει και η Γαλλία, καθώς και η Μάλτα που λόγω γεωγραφικής θέσης έχει πολύ σημαντικό ρόλο.

Έτοιμο να πάρει μέρος στην επιχείρηση κατά της Λιβύης δηλώνει και το ΝΑΤΟ (δηλαδή το πιο φημισμένο συνδικάτο δολοφόνων). Το ΝΑΤΟ ολοκληρώνει επιχειρησιακά σχέδια και δέχεται προσφορά δυνάμεων από τα κράτη - μέλη σε πυρετώδεις συσκέψεις. Αεροσκάφη ηλεκτρονικής παρακολούθησης και ιπτάμενα ραντάρ AWAKS προσέφεραν ήδη η Νορβηγία, η Δανία και το Βέλγιο. Καταδιωκτικά αεροσκάφη και 200 άνδρες υποστήριξης έστειλε ήδη στην Ευρώπη και ο Καναδάς.

Τα Γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη ήταν τα πρώτα που επιτέθηκαν εναντίον της Λιβύης και στη συνέχεια ακολούθησαν τα βρετανικά. Οι ΗΠΑ με πυραύλους Κρουζ χτύπησαν την αεράμυνα της Λιβύης, ενώ ο δικτάτορας Μουαμάρ Καντάφι σε μήνυμά του δήλωσε ότι η Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης και προειδοποίησε ότι θα οπλίσει τους πολίτες που πρόσκεινται σε αυτόν με κάθε είδους όπλο που διαθέτει το οπλοστάσιο της χώρας.



Οι τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη στις 20 Μαρτίου 2011 (σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία) :

►21:49: Η Αλγερία και το Κουβέιτ υποστηρίζουν την πλήρη εφαρμογή της απόφασης του ΟΗΕ, όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος.
►21:22: Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκουίντο Βεστερβέλε απέρριψε σήμερα τις κατηγορίες ότι το Βερολίνο έχει απομονωθεί μετά την άρνησή του να μετάσχει στη στρατιωτική επιχείρηση των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ.
►21:00: Άμεση κατάπαυση του πυρός διέταξαν οι ένοπλες δυνάμεις της Λιβύης, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.
►20:40: Ανταποκριτές του Ρόιτερς και του Γαλλικού πρακτορείο ειδήσεων μετέδωσαν ότι ακούστηκαν αντιαεροπορικά πυρά στις 20.15 ώρα Ελλάδας στο κέντρο της Τρίπολης, κοντά στην κατοικία του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι.
►20:30: Οι ΗΠΑ "επιτηρούν από πολύ κοντά" τα αποθέματα αερίου μουστάρδας που κατέχει ο Λίβυος ηγέτης Μουάμαρ Καντάφι. "Υπάρχει μια αρκετή ποσότητα αποθηκευμένη και η χρήση του εξαιρετικά επικίνδυνου αυτού αερίου μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα, όπως χημικά εγκαύματα στα μάτια, στο δέρμα και στα πνευμόνια" δήλωσε ο Μάικ Μάλεν. Σύμφωνα με τον Οργανισμό απαγόρευσης των χημικών όπλων , στον οποίο μετέχει και η Λιβύη από το 2004, το καθεστώς του συνταγματάρχη Καντάφι διαθέτει σήμερα τουλάχιστον 10 τόνους τέτοιου αερίου αλλά, όπως έχει αναφέρει ο ίδιος, έχουν καταστραφεί τα εφόδια που επιτρέπουν τη χρήση του.
►19:55: Η Τουρκία θα εμπλακεί στις επιχειρήσεις μόνο αν εμπλακεί και το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική εφημερίδα “Ζαμάν”. Η Άγκυρα θα εφαρμόσει τις αποφάσεις που θα λάβει το ΝΑΤΟ σχετικά με τη Λιβύη, αλλά τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη δεν θα μετάσχουν στο βομβαρδισμό.
►19:10: Το Κατάρ αποφάσισε να μετάσχει με 4 πολεμικά αεροσκάφη του όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Άμυνας, Λοράν Τισιέρ. Την είδηση επιβεβαίωσε νωρίτερα και Αμερικανός ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος σε συνέντευξή του στην εκπομπή του CBS "Face the Nation" .
►18:20: Επιφυλακτική, αλλά και δυσαρεστημένη εμφανίζεται η Άγκυρα στο θέμα της στρατιωτικής επιχείρησης στη Λιβύη. "Μακάρι να είχαν λυθεί τα προβλήματα προτού φτάσουμε σε αυτό το σημείο", δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. "Μακάρι η Λιβύη να ολοκλήρωνε τη διαδικασία αλλαγής δίχως αυτό το αντίτιμο. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και τα πράγματα κατέληξαν σε σημείο ανεπιθύμητο. Από εδώ και πέρα, επιθυμούμε ο λαός της Λιβύης να καθορίσει το μέλλον του με τη δική του βούληση και απόφαση. Επιθυμούμε να λήξει το συντομότερο δυνατό η στρατιωτική επιχείρηση και να υπάρξει σταθερότητα στη Λιβύη. Δεν είμαστε απελπισμένοι. Μπορούμε όλοι μαζί να σταματήσουμε το αίμα στην περιοχή. Μπορούμε να το καταφέρουμε. Ξέρουμε ότι έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες με τη Σαουδική Αραβία και ότι θα συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε για τη σταθερότητα στην περιοχή", πρόσθεσε ο Τούρκος πρωθυπουργός.
►17:58: Το αρχηγείο των Βρετανικών δυνάμεων ανακοίνωσε ότι οι βάσεις στην Κύπρο χρησιμοποιούνται μόνο για παροχή υποστήριξης στις επιχειρήσεις εναντίον της Λιβύης και όχι για εξαπόλυση επιθέσεων. Νωρίτερα την αντίθεσή του στη χρήση των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο εξέφρασε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
►17:54: Μεταξύ των στόχων που επλήγησαν κατά τη χθεσινή αεροπορική επίθεση των δυτικών δυνάμεων είναι και η λιβυκή αεροπορική βάση Αλ-Γουατία, που βρίσκεται σε απόσταση 170 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης. "Επιχείρησαν να επιτεθούν στις αντιαεροπορικές άμυνες της βάσης. Κάποιες καταστράφηκαν", δήλωσε Λίβυος αξιωματικός του στρατού, υπό καθεστώς ανωνυμίας.
►17:28: Έτοιμη να συμμετάσχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι η Ιταλία. Σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας της χώρας, Ινιάτσιο Λα Ρούσσα, οκτώ ιταλικά μαχητικά αεροσκάφη τέθηκαν στη διάθεση της διοίκησης της συμμαχίας και είναι έτοιμα να λάβουν άμεσα μέρος στις επιχειρήσεις.
►17:26: Αεροσκάφη από το Κατάρ κατευθύνονται σε θέσεις κοντά στη Λιβύη προκειμένου να συμμετάσχουν στη στρατιωτική επιχείρηση, σύμφωνα με τον Αμερικανό στρατηγό Μάικ Μάλεν.
►17:13: Οι πυραυλικές επιθέσεις που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ και η Βρετανία με στόχο την λιβυκή αεράμυνα έπληξαν 20 με 22 στόχους, δήλωσε ο διοικητής Τζέιμς Στόκμαν, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Διοίκησης στην Αφρική. Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι τρία αμερικανικά βομβαρδιστικά τύπου stealth συμμετείχαν στις σημερινές αεροπορικές επιθέσεις.
►17:00: Ο αρχηγός του μικτού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Μάικ Μάλεν, δήλωσε ότι η κατάληξη της στρατιωτικής επιχείρησης στη Λιβύη είναι "πολύ αβέβαιη" και αναγνώρισε ότι μπορεί να προκύψει αδιέξοδο με τον Λίβυο ηγέτη, Μουάμαρ Καντάφι.
►16:54: Η Ρωσία αποφάσισε να προχωρήσει σε μερική απομάκρυνση του προσωπικού της ρωσικής πρεσβείας στην Τρίπολη. Οι υπάλληλοι της πρεσβείας μαζί με Ρώσους πολίτες θα απομακρυνθούν οδικώς από τη λιβυκή πρωτεύουσα.
►15:40: Δυνάμεις πιστές στον Καντάφι έχουν εισέλθει στο κέντρο της Μισράτα με τανκς και αρκετοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από πυρά, δήλωσαν κάτοικοι στο πρακτορείο Reuters. "Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν μέχρι στιγμής από ελεύθερους σκοπευτές, που βρίσκονται ακόμη στις οροφές κτιρίων. Υποστηρίζονται από τέσσερα τανκ, που περιπολούν στην πόλη. Γίνεται πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να βγουν", δήλωσε ένας κάτοικος. "Υπάρχουν επίσης βάρκες που έχουν περικυκλώσει το λιμάνι και δεν επιτρέπουν να έρθει βοήθεια στην πόλη", δήλωσε εκπρόσωπος των εξεγερμένων στο Reuters.
►15:10: Η κυβέρνηση της Λιβύης έχει αρχίσει να διανέμει όπλα σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους και θα ολοκληρώσει αυτή την επιχείρηση εντός ωρών, μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, Jana, επικαλούμενο πηγές του υπουργείου Άμυνας της Λιβύης.
►15:10: Η Ρωσία, που απείχε από το ψήφισμα του ΟΗΕ για επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, ζήτησε από τη Βρετανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ να σταματήσουν τη "μη επιλεκτική χρήση βίας" στη Λιβύη, σύμφωνα με το Reuters.
►14:54: Η γαλλική ναυαρχίδα, το αεροπλανοφόρο "Σαρλ ντε Γκολ" κατευθύνεται προς τη Λιβύη.
►14:40: Ο αριθμός των Λίβυων που έχουν σκοτωθεί από Δυτικές δυνάμεις φτάνει τους 64, μετά τον θάνατο ορισμένων τραυματισμένων, σύμφωνα με λιβυκή ιατρική πηγή που επικαλείται το πρακτορείο Reuters.
►14:20: Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού στρατού, στρατηγός Φράνκλιν Τσίλντρες επιβεβαίωσε στο BBC ότι δύο βομβαρδιστικά stealth B-2 έχουν ρίξει περίπου 40 συμβατικές βόμβες στη Λιβύη.
►13:30: Τουλάχιστον 90 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια επίθεσης από τις δυνάμεις του Καντάφι στη Βεγγάζη, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο Al Arabiya που επικαλέστηκε ιατρικές πηγές. Η επίθεση στην πόλη πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης για την άμεση κατάπαυση του πυρός και την έναρξη διαλόγου με την αντιπολίτευση.
►12:55: Σε εξέλιξη βρίσκεται η δεύτερη φάση της διεθνούς στρατιωτικής επιχείρησης στη Λιβύη. Οι βρετανικές δυνάμεις έβαλαν στο στόχο την αεράμυνα της χώρας, κυρίως στην Τρίπολη, σύμφωνα με το υπουργείο Αμύνης. Παράλληλα οι γαλλικές δυνάμεις συνεχίζουν τις επιχειρήσεις τους.
►12:14: “Μακρύ πόλεμο” εναντίον των διεθνών στρατιωτικών δυνάμεων υποσχέθηκε ο Καντάφι σε τηλεφωνική του επικοινωνία με την κρατική τηλεόραση. Δήλωσε ότι οι Λίβυοι είναι εξοπλισμένοι με κάθε είδους όπλα ώστε να “υπερασπιστούν την πατρίδα τους”, ότι δε θα επιτρέψει ποτέ στους "σταυροφόρους" να θέσουν υπό την κατοχή τους και να εκμεταλλευτούν το πετρέλαιό του και έκρινε "αναπόφευκτη” την ήττα των δυτικών δυνάμεων. Πρόσθεσε ότι οι αεροπορικές επιθέσεις στη Λιβύη από δυτικές χώρες ισοδυναμούν με τρομοκρατικές ενέργειες.
►12:00: Διακόπηκαν οι βομβαρδισμοί στρατιωτικών στόχων του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι από το διεθνή συνασπισμό σήμερα το πρωί στην Τρίπολη και τη Βεγγάζη, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.

►11:40: Πιστές στον Καντάφι δυνάμεις εξακολουθούν να περικυκλώνουν την πόλη Μισράτα και σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκου έχουν τοποθετήσει ελεύθερους σκοπευτές στις οροφές κτιρίων. "Ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονται ακόμα σε τρία κτίρια του κεντρικότερου δρόμου της πόλης. Φαίνονται έτοιμοι να ανοίξουν πυρ σε ο,τιδήποτε κινείται... Κανένας δεν τολμά να διασχίσει το δρόμο. Η κατάσταση στη Μισράτα είναι ήρεμη σήμερα, ωστόσο οι ταξιαρχίες του Καντάφι παραμένουν στα περίχωρα", πρόσθεσε η ίδια πηγή.

►11:30: Οι επιθέσεις των δυτικών χωρών έπληξαν δεκάδες στρατιωτικά οχήματα των δυνάμεων του Καντάφι ενώ τουλάχιστον 14 πτώματα κοντά σε στρατιωτικά οχήματα σε δρόμο που συνδέει τη Βεγγάζη με την Ατζνταμπίγια, ανέφερε ότι είδε ανταποκριτής του Reuters. Σύμφωνα με το πρακτορείο, αντικαθεστωτικές δυνάμεις κατευθύνονται με φορτηγά τα οποία μεταφέρουν και πολυβόλα, στην πόλη Ατζνταμπίγια.


Θα συμμετάσχει και η Ελλάδα στις επιχειρήσεις

Αξίζει να αναφέρουμε ότι και η Ελλάδα θα συμβάλει στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Λιβύης, βάφοντας τα χέρια της με ανθρώπινο αίμα. Θα γίνει συνένοχη σε ένα ακόμα έγκλημα και την ευθύνη θα έχει η κυβέρνηση του αμερικανόδουλου Γιώργου Παπανδρέου. Η Ελλάδα έχει διαθέσει στο ΝΑΤΟ έναν αριθμό δυνάμεων που περιλαμβάνει μαχητικά αεροσκάφη F-16 , 4 σε πρώτη φάση, μια φρεγάτα η οποία θα αποπλέει από τη Σούδα και ενδεχομένως θα εναλλάσσεται ανάλογα με το χρόνο παραμονής της στις επιχειρήσεις, ένα ιπτάμενο ραντάρ και 2 ελικόπτερα Super Puma.

Ως προς τη βάση της Σούδας στην Κρήτη, αυτή έχει διατεθεί στο ΝΑΤΟ για την υποστήριξη των επιχειρήσεων, ενώ σε ότι αφορά το Άκτιο, σύμφωνα με τη συμφωνία που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας - ΝΑΤΟ η βάση είναι Νατοϊκή που πρακτικά σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ τη χρησιμοποιεί όποτε θέλει και όπως θέλει.

Η υπόθεση με τις μίζες για τα γερμανικά υποβρύχια. Μεγάλη ζημιά υπέστη το Δημόσιο

Το ΣΔΟΕ διαπίστωσε ζημία ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ για το ελληνικό δημόσιο

Θέμα ημερών είναι η απαγγελία των πρώτων κατηγοριών εις βάρος προσώπων για τις μίζες των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.

Η έρευνα του ΣΔΟΕ σε δέκα εταιρείες που εμπλέκονται στην υπόθεση και 70 προσώπων που εμφανίζονται να έχουν οικονομικές συναλλαγές με τις εταιρείες αυτές, ολοκληρώθηκε και το πόρισμα πήρε το δρόμο για την Εισαγγελία Πρωτοδικών.

Από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ προκύπτει ότι η ζημία για το ελληνικό Δημόσιο είναι πολύ μεγαλύτερη από τις αρχικές εκτιμήσεις. Συνυπολογίζοντας τις συμφωνίες αντισταθμιστικών ωφελημάτων που δεν τηρήθηκαν ή στην καλύτερη περίπτωση εκτελέστηκαν μερικώς, η ζημία δεν αποκλείεται να φθάνει και τα 250 εκατ. ευρώ. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στο πόρισμα αναφέρεται ρητά πως έγινε διασπάθιση δημοσίου χρήματος, μέσα από τις συναλλαγές των εμπλεκόμενων εταιρειών και φυσικών προσώπων, ενώ διατυπώνονται ερωτήματα για παραλείψεις των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών.

Το βάρος πέφτει στην εισαγγελέα Πρωτοδικών Πόπη Παπανδρέου που έχει αναλάβει την υπόθεση και τις επόμενες μέρες κλείνει τον κύκλο των ανωμοτί καταθέσεων. Με την άσκηση ποινικών διώξεων θα κινηθεί και η διαδικασία διεθνούς δικαστικής συνδρομής για το άνοιγμα όλων των ύποπτων λογαριασμών στο εξωτερικό. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, εάν κριθεί πως συντρέχουν ενδείξεις εμπλοκής πολιτικών προσώπων, πρώην υπουργών και υφυπουργών, ο φάκελος να διαβιβαστεί στη Βουλή. Η έρευνα εστιάζεται στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Μεταφορών, από το 1999, σε στελέχη που χειρίστηκαν τις συμφωνίες και τις αναθεωρήσεις τους καθώς και στις προηγούμενες διοικήσεις των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και του ΟΣΕ.

Για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων, σύμφωνα με τις αναφορές των γερμανικών δικαστικών αρχών, το ποσό που διατέθηκε σε «χρήσιμες πληρωμές» υπολογίστηκε σε 55 εκατ. ευρώ. Η εισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Παπανδρέου, ζήτησε από το ΣΔΟΕ την επέκταση της έρευνας και στις συμπληρωματικές συμφωνίες των γερμανικών εταιρειών HDW και Ferrostaal με το ελληνικό Δημόσιο και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι τα αντισταθμιστικά (μονάδα ναυπήγησης υποβρυχίων, διαμόρφωση ειδικών εγκαταστάσεων ελλιμενισμού, ανέγερση νέας μονάδας σωληνουργίας κ.λπ.) δεν εκτελέστηκαν, ούτε όμως ενεργοποιήθηκαν οι προβλεπόμενες ρήτρες. Η ζημία μόνον από αυτή την παράλειψη υπολογίζεται σε 25 με 30 εκατ. ευρώ. Οι συνέπειες, όμως, για το ναυπηγείο και κατ' επέκταση για την ελληνική οικονομία δεν είναι στατικές.

Εκτός των δύο γερμανικών ομίλων, ερευνήθηκαν και οι συναλλαγές των εταιρειών που εμφανίζονται να έχουν ρόλο συμβούλου ή υπεργολάβου. Πρόκειται για δύο εταιρείες που εδρεύουν στον Πειραιά και τις θυγατρικές τους στην Κύπρο και άλλες έξι υπεράκτιες, μέσω των οποίων διακινούνται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από το 2000 έως και το 2010. Από την κίνηση των εταιρικών λογαριασμών αποκαλύφθηκαν πληρωμές σε πρόσωπα που ήταν σε θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό και κλήθηκαν να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Στο πόρισμα του ΣΔΟΕ περιλαμβάνεται ειδικό κεφάλαιο και για τις συμφωνίες του ΟΣΕ με τον Σκαραμαγκά και την αγορά τροχαίου υλικού, αρχικού προϋπολογισμού 550 εκατ. ευρώ. Η συμφωνία ουδέποτε υλοποιήθηκε και η κοινοπραξία (Siemens, Bombadier, Σκαραμαγκάς) πρότειναν το 2002 στον ΟΣΕ επιμήκυνση του χρόνου παράδοσης των βαγονιών με αντάλλαγμα τη δωρεάν διάθεση άλλων. Το 2006, παρότι η εκκρεμότητα συνεχιζόταν, η διάθεση των βαγονιών έγινε έναντι τιμήματος, ύψους 13 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση του Οργανισμού μόλις τον προηγούμενο μήνα κινήθηκε νομικά κατά της κοινοπραξίας, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 204 εκατ. ευρώ από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Ρεκόρ 13 ετών σημείωσε η ανεργία στην Ελλάδα

Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών ανήλθε η ανεργία στο τέταρτο τρίμηνο το 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Το ποσοστό ανεργίας στο Δ' τρίμηνο του 2010 διαμορφώθηκε στο 14,2% από 12,4% στο Γ' τρίμηνο και από 10,3%, στο Δ' τρίμηνο του 2009. Αξίζει να αναφέρουμε ότι χάθηκαν 10.000 θέσεις εργασίας τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ.

Το μέσο ποσοστό της ανεργίας για το 2010 ανήλθε στο 12,5%, δηλαδή τρεις ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το 2009 και ψηλότερα από το 12,1% που προβλεπόταν στο σχέδιο προϋπολογισμού της κυβέρνησης των καπιταλιστικών καθαρμάτων του ΠΑΣΟΚ. Όπως προκύπτει από τα μηνιαία στοιχεία, η ηλικιακή κατηγορία που πλήττεται περισσότερο από την ανεργία είναι οι νέοι 15-29 ετών, με ποσοστό 28% (από 20,4% την ίδια περίοδο πέρυσι).

Το ισχυρότερο πλήγμα στην απασχόληση καταγράφεται στις κατασκευές, όπου ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε κατά 12% σε ετήσια βάση στους 298.600 απασχολούμενους. Στη μεταποίηση, ο αριθμός των απασχολουμένων συρρικνώθηκε κατά 9% στους 448.800.

Σχεδόν, στάσιμος παρέμεινε ο αριθμός των εργαζομένων σε δημόσια διοίκηση και άμυνα, πέφτοντας κατά 1% από το Δ' τρίμηνο του 2009, στις 369.900. Σε επίπεδο περιφέρειας, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρατηρήθηκε στα Ιόνια Νησιά με 18,1% και την Δυτική Μακεδονία με 17,4%. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας που καταγράφηκε ποτέ από το 1998, όταν η στατιστική υπηρεσία άρχισε να δημοσιεύει τριμηνιαία στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα.

Επίθεση με γιαούρτια κατά Πάγκαλου. Λαϊκή οργή εναντίον στελεχών της κυβέρνησης

Η οργή του λαού εναντίον των κουστουμαρισμένων κοπριτών της πολιτικής εξουσίας γίνεται καθημερινά όλο και πιο έντονη. Τα κρούσματα επιθέσεων και αποδοκιμασιών εναντίον πολιτικών σε δημόσιους χώρους αυξάνονται συνεχώς. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το πρόσφατο περιστατικό με τον Πάγκαλο. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Θ. Πάγκαλος πήγε σε μια ταβέρνα στα Καλύβια και δέχθηκε γιαούρτια και φραστική επίθεση από εκνευρισμένους πολίτες.

Ο ίδιος βέβαια, προκλητικός όπως πάντα, ακολούθησε την πάγια τακτική του : δηλαδή την εκτόξευση λάσπης εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς, αν και δεν κατάφερε να πείσει κανέναν. Τα παραμύθια με τα οποία μας βομβαρδίζουν τα γαλαζοπράσινα ερπετά και οι δημοσιοκάφροι των ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) δεν γίνονται πιστευτά από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Σε δημοσκόπηση που είχε γίνει πρόσφατα, ο προκλητικός Πάγκαλος ψηφίστηκε ως ο αντιπαθέστερος Έλληνας πολιτικός.

Στις λασπολογίες του Πάγκαλου η αντίδραση του Συνασπισμού (ΣΥΝ) ήταν λιτή και αυστηρή, σημειώνοντας για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης πως «η αμετροεπής συμπεριφορά του, οι προκλητικές δηλώσεις του καθώς και τα ακροδεξιά του παραληρήματα έχουν προκαλέσει την κατακραυγή της κοινής γνώμης εναντίον του. Κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα, η κατάστασή του επιδεινώνεται δραματικά και ξεσπά σε μνημειώδη παραληρήματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Στον ίδιο του ευχόμαστε περαστικά, στον δε πρωθυπουργό του συστήνουμε γρήγορα να τον αποσύρει».

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Η ίδρυση της Λίβερπουλ

Στις 15 Μαρτίου του 1892, ο Τζον Χούλντινγκ ίδρυσε τη Λίβερπουλ (Liverpool), μία ομάδα που έμελε να γράψει ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Οι «κόκκινοι» αυτή τη στιγμή είναι η αγγλική ομάδα με τους περισσότερους ευρωπαϊκούς τίτλους στη συλλογή της.

H Ίδρυση

Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα από την Λίβερπουλ, το 1878 είχε ιδρυθεί η Έβερτον (Everton) η οποία αγωνιζόταν στο Άνφιλντ (Anfield) από το 1884. Το 1891 ο Τζον Χούλντινγκ, ιδιοκτήτης του γηπέδου, ζήτησε αύξηση του ενοικίου. Η τότε διοίκηση της Έβερτον αρνήθηκε να πληρώσει το ενοίκιο και μετακόμισε στο Γκούντισον Παρκ (Goodison Park), όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Στο Άνφιλντ παρέμειναν μόλις 3 παίκτες της Έβερτον οι οποίοι αποτέλεσαν την βάση για να ιδρυθεί ο νέος ποδοσφαιρικός σύλλογος. Ο Χούλντινγκ διόρισε τον Τζον Μακ Κένα (John McKenna) προπονητή και αγόρασε 13 Σκωτσέζους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές οι οποίοι μαζί με τους 3 εναπομείναντες αποτέλεσαν το πρώτο ρόστερ της Λίβερπουλ. Η αρχική ονομασία της ομάδας ήταν «Everton FC and Athletic Grounds Company plc», αλλά η αγγλική ομοσπονδία αρνήθηκε να την αναγνωρίσει με αυτό το όνομα, με αποτέλεσμα να μετονομαστεί σε «Liverpool FC». Ο πρώτος αγώνας της ομάδας έγινε στην έδρα της στις 3/9/1892 εναντίον της Higher Walton και η Λίβερπουλ επικράτησε με 8-0.

Η συμμετοχή στο πρωτάθλημα

Η Λίβερπουλ έκανε αίτηση συμμετοχής στο εθνικό πρωτάθλημα η οποία όμως αρχικά απορρίφθηκε. Έτσι ξεκίνησε να παίζει στο τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασαϊρ. Την πρώτη χρονιά κατάκτησε το πρωτάθλημα και τη δεύτερη το κύπελλο κερδίζοντας μάλιστα στον τελικό την συμπολίτισσα Έβερτον. Μετά από αυτές τις επιτυχίες κλήθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα. Συμμετείχε στην δεύτερη κατηγορία, στην οποία έμεινε αήττητη κερδίζοντας την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία της Αγγλίας. Το 1896 τα χρώματα της ομάδας από μπλε και άσπρο άλλαξαν σε κόκκινο και άσπρο.

Οι δύο σερί τίτλοι και η... 24χρονη ξηρασία

Μέχρι και την περίοδο 1921-22, η Λίβερπουλ δεν είχε να επιδείξει κάτι αξιόλογο αφού ο τελευταίος τίτλος της, ήταν αυτός του 1906 αλλά η δεκαετία του 1920 ήταν ένα πραγματικό όνειρο. Ο προπονητής που έφερε το πρωτάθλημα πίσω στο Άνφιλντ, ήταν ο David Ashworth, ο οποίος κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους (1921-22 και 1922-23). Στη συνέχεια ήρθαν τα πέτρινα χρόνια καθώς η Λίβερπουλ έμεινε για 24 ολόκληρα χρόνια χωρίς τίτλο.

Το πρωτάθλημα, ο Paisley και ο υποβιβασμός

Η... ξηρασία τελείωσε τη σεζόν 1946-47 με προπονητή των George Kay, ο οποίος έφερε δύο νεαρούς παίχτες, τον Billy Liddell και τον Bob Paisley ενώ με την προσθήκη του πολύ μεγάλου στράικερ Albert Stubbins ο τίτλος του πρωταθλητή Αγγλίας επιστρέφει στη Λίβερπουλ. Τρία χρόνια αργότερα ήρθε ακόμα μια επιτυχία για τους «κόκκινους» αφού με δύο γκολ των Liddell και Paisley αποκλείει στα ημιτελικά του Κυπέλλου την Έβερτον στο παραδοσιακό ντέρμπι του Μερσεϊσάιντ. Αντίπαλος στον τελικό ήταν η Αρσεναλ που κατέκτησε τον θεσμό με το αξιοσημείωτο της ιστορίας να είναι ότι στο ματς με τους «κανονιέρηδες» o Paisley τέθηκε εκτός ομάδας από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου. Η απογοήτευση του Άγγλου από τη συμπεριφορά της ομάδας ήταν έκδηλη και σκεφτόταν πολύ σοβαρά να αποχωρήσει. Την ίδια εποχή το συμβούλιο ανακοίνωσε ότι η ομάδα δεν είναι σε θέση να προσαρμοστεί με τη νέα εποχή και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον υποβιβασμό που συνέβη το 1954 με το χειρότερο ρεκόρ στην κατηγορία.

Ο «χρυσοφόρος» Bill Shankly

Το 1959 η διοίκηση της Λίβερπουλ δίνει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας στο θρυλικό Bill Shankly, ο οποίος ζήτησε και πήρε τον πλήρη έλεγχο των μεταγραφών. Έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα και αφού προσαρμόστηκε, αναγνώρισε το ταλέντο του προπονητικού προσωπικού που απαρτιζόταν από τους Paisley, Fagan και Bennett. Το 1962 οι «κόκκινοι» επιστρέφουν στην πρώτη κατηγορία αφού κατέκτησαν τον τίτλο της δεύτερης. Ο πρώτος στόχος υλοποιήθηκε (άνοδος) και ο αμέσως επόμενος που έθεσε ο Shankly ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Χρειάστηκαν μόλις δύο σεζόν. Το 1964 το πρωτάθλημα επέστρεψε στο μεγάλο λιμάνι της Αγγλίας ενώ την επόμενη χρονιά δοκιμαζόταν στην Ευρώπη κάτι πρωτόγνωρο για αυτήν. Η διαδρομή της στο κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων τελείωσε νωρίς αλλά η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας έφερε χαμόγελα στο λιμάνι. Στον τελικό του Γουέμπλεϊ η Λίβερπουλ νίκησε τη Λιντς με 2-1 αλλά o Shankly ήθελε την ευρωπαϊκή καταξίωση. Το 1965 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων απέναντι στην Ντόρτμουντ η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να κερδίσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Την περίοδο 1965-66 κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλήματος και μετά από εφτά πέτρινα χρόνια το κατέκτησε ξανά το 1973. Την ίδια χρονιά ήρθε η πολυπόθητη καταξίωση και στην Ευρώπη με την κατάκτηση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Την αμέσως επόμενη χρονιά επανέκτησε το κύπελλο Αγγλίας νικώντας την Νιούκαστλ (Newcastle) στον τελικό και λίγο καιρό μετά τον τελικό ο Shankly σε συνέντευξη Τύπου ανακοίνωσε ότι θα αποσυρόταν από τα προπονητικά ηνία της ομάδας. Στην ιστορία των «κόκκινων» ο Shankly κατέχει το ρεκόρ του προπονητή με τους περισσότερους αγώνες, καθώς καθοδήγησε τη Λίβερπουλ σε 783 αγώνες, την περίοδο 1959 – 1974.

Η ευρωπαϊκή καταξίωση και ο θρυλικός Bob Paisley...

Ο αντικαταστάτης του Shankly ήταν o παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ, Bob Paisley που δήλωνε τότε «Είμαι εδώ ως κατά συνθήκη προπονητής- δεν νομίζω να είμαι σε αυτή τη θέση για πολύ καιρό». Ο Paisley θα ταίριαζε απόλυτα στη διαφήμιση με την ατάκα «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς». Ο Άγγλος στηρίχτηκε σε συστήματα του Shankly, για να μπορέσει η ομάδα να προχωρήσει. Το 1976 η Λίβερπουλ κατακτά το πρωτάθλημα αλλά και το κύπελλο ΟΥΕΦΑ (UEFA) για δεύτερη φορά. Τα καλύτερα όμως ήρθαν έναν χρόνο μετά αφού ο τίτλος πήγε και πάλι στο «Άνφιλντ» ενώ προστέθηκε στη συλλογή των «κόκκινων» και το κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στη Ρώμη η Λίβερπουλ απέναντι στην πρωταθλήτρια Γερμανίας, Γκλάντμπαχ επικράτησε με 3-1. Το 1978 μπορεί το πρωτάθλημα να χάθηκε από την Νότιγχαμ Φόρεστ αλλά το κύπελλο Πρωταθλητριών παρέμεινε στο «Άνφιλντ» καθώς στον τελικό που πραγματοποιήθηκε στο «Γουέμπλεϊ» νίκησε την Μπριζ με 1-0 με σκόρερ τον Νταλγκλίς. Το 1981 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Παρίσι, η Ρεάλ Μαδρίτης ηττήθηκε με 1-0, με τη Λίβερπουλ να βάζει στην τροπαιοθήκη της το τρίτο τρόπαιο πρωταθλητριών μέσα σε τέσσερα χρόνια ! Άξιο αναφοράς είναι ότι η Λίβερπουλ από το 1980 ως και το 1984 κατακτούσε συνεχώς και το League Cup.

Ο Μπομπ Πέισλι (Bob Paisley) έγινε ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και ένας από τους πιο πετυχημένους του Αγγλικού ποδοσφαίρου. Στα 9 χρόνια που παρέμεινε στην ομάδα (1974-1983), ο Πέισλι κατακτούσε κάθε χρονιά και κάποιον τίτλο, με εξαίρεση την πρώτη του χρονιά στην ομάδα (1974-1975) ! Με τον Πέισλι η Λίβερπουλ κατέκτησε συνολικά 6 πρωταθλήματα (1976, 1977, 1979, 1980, 1982 και 1983), 3 Κύπελλα πρωταθλητριών (1977, 1978, 1981), 1 κύπελλο UEFA (1976) και 4 φορές το Charity Shield (1976, 1979, 1980, 1982).

Το ξεκίνημα μιας νέας εποχής με τον Joe Fagan

Μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Πέισλι, προπονητής της έγινε ο Τζόε Φάγκαν (Joe Fagan). Την σεζόν 1983-84, η ομάδα με προπονητή τον Joe Fagan κατέκτησε το πρωτάθλημα, το League Cup και το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης. Στον ευρωπαϊκό τελικό η Λίβερπουλ νίκησε την Ρόμα με πέναλτι του Άλαν Κένεντι. Την επόμενη χρονιά οι «κόκκινοι» φτάνουν και πάλι ως το τέλος έχοντας ως αντίπαλο μια άλλη ιταλική ομάδα, τη Γιουβέντους, αλλά τότε γράφτηκε ένα από τα τραγικότερα δράματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η «Κυρία» κατέκτησε το κύπελλο με ένα πέναλτι, που δεν έγινε ποτέ, του Μισέλ Πλατινί αλλά στις εξέδρες του Χέιζελ χάθηκαν 39 ζωές, κυρίως Ιταλών φιλάθλων. Μετά από αυτό το γεγονός η τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ αποφάσισε τον αποκλεισμό όλων των αγγλικών ομάδων από τα κύπελλα Ευρώπης για πέντε χρόνια. Λόγω των γεγονότων στο Βέλγιο αποσύρθηκε ο Fagan από προπονητής και πήγε σε άλλο πόστο με τον Νταλγκλίς να είναι παίκτης- προπονητής. Ο Νταλγκλίς κατάφερε την περίοδο 1985-86 να κάνει το νταμπλ ενώ ένας ακόμα τίτλος ήρθε το 1988.

Το τελευταίο πρωτάθλημα...

Σιγά-σιγά η τραγωδία του Χέιζελ ξεχνιόταν αλλά θα ερχόταν μία νέα μεγαλύτερη τραγωδία. Το 1989 στο γήπεδο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού του κυπέλλου Αγγλίας, σκοτώθηκαν 96 φίλοι της Λίβερπουλ. Αυτή η τραγωδία ήταν από τις μεγαλύτερες που βίωσε το σύγχρονο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά η ομάδα ξεπέρασε και αυτό το σοκ και κατέκτησε το κύπελλο Αγγλίας. Ο Νταλγκλίς χάρισε το τελευταίο πρωτάθλημα στην Λίβερπουλ μέχρι σήμερα την περίοδο 1989- 90. Η αποχώρησή του το 1991 ήταν μία μεγάλη έκπληξη για τους παράγοντες της ομάδας.

Η σύγχρονη ιστορία...

Η καλύτερη χρονιά της ομάδας τα τελευταία χρόνια ήταν με προπονητή τον Ουγιέ με την κατάκτηση τριών τίτλων μέσα σε μία χρονιά. Ο πρώτος ήρθε τον Φεβρουάριο του 2001 στον τελικό του Λιγκ Καπ με αντίπαλο τη Μπέμιγχαμ και επικράτηση στα πέναλτι. Στη συνέχεια ήρθε και η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας απέναντι στην Άρσεναλ ενώ τέσσερις μέρες μετά η Λίβερπουλ πήγε στο Ντόρτμουνντ για να αντιμετωπίσει στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την Αλαβές και επικράτησε με 5-4, σε έναν από τους καλύτερους τελικούς όλων των εποχών. Η χρονιά ολοκληρώθηκε με την 3η θέση στη Πρέμιερ Λιγκ. Το 2004 προπονητής της Λίβερπουλ έγινε ο Ράφα Μπενίτεθ. Το 2005 στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, η κόκκινη αρμάδα έχανε από τη Μίλαν με 3-0 αλλά κατάφερε να ισοφαρίσει και να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ (Champions League) στη διαδικασία των πέναλτι..

Οι τραγωδίες

Η ομάδα του Λάνκασαϊρ έχει συνδεθεί με δύο από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Η πρώτη έγινε στις 29 Μαΐου του 1985 όταν ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μεταξύ της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους στο «Χέιζελ» (Heysel Stadium) εξελίχθηκε σε μία τραγωδία άνευ προηγουμένου. 39 οπαδοί βρήκαν φρικτό θάνατο και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.

Η δεύτερη έγινε στο «Χίλσμπορο» (Hillsborough) στις 15 Απριλίου 1989 στο μεγάλο ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας με τη Νότιγχαμ Φόρεστ (Nottingham Forest) στο Γήπεδο της Σέφιλντ (Sheffield Wednesday F.C.) όπου 96 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 766 τραυματίστηκαν.

Ο Ύμνος

Ο ύμνος της Λίβερπουλ, με τίτλο «You'll Never Walk Alone» θεωρείται ένα από τα πιο γνωστά ποδοσφαιρικά τραγούδια στον κόσμο και έχει συνδεθεί άμεσα με τα 96 θύματα του Χίλσμπορο. Βέβαια, την πατρότητα αυτού του τραγουδιού διεκδικούν και αρκετοί φίλαθλοι άλλων ομάδων, όπως αυτοί της Σέλτικ και της Φούλαμ, όμως χωρίς αμφιβολία είναι το τραγούδι που έχει ταυτιστεί, πλέον, με τη Λίβερπουλ. Πρόκειται για ένα τραγούδι, που πρωτoακούστηκε στο μιούζικαλ «Carousel», που έγινε χιτ από το Τζέρι Μάρσντεν και τους «Pacemakers» από το Λίβερπουλ και που από την δεκαετία του '60 αποτελεί το τραγούδι-σύμβολο για το Ανφιλντ.

You'll Never Walk Alone
When you walk through a storm
Hold your head up high,
And don't be afraid of the dark.
At the end of a storm,
There's a golden sky,
And the sweet silver song of a lark.
Walk on through the wind, Walk on through the rain,
Though your dreams be tossed and blown...
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone... You'll never walk alone.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.

Τα ρεκόρ

Ρεκόρ Προσέλευσης Θεατών : 61,905 με Γουλβς Wolves, 4ος γύρος Κυπέλου στις 2-2-1952
Ρεκόρ νίκης σε αγώνα Πρωταθλήματος : 10-1 με Ρόδεραμ, Β Κατηγορία στις 18-2-1896
Ρεκόρ νίκης σε διοργάνωση κυπέλου : 11-0 με Στρόμσγκοντσετ, Κύπελλο κυπελλούχων, 1ος γύρος, 1ο παιχνίδι στις 7-9-1974
Περισσότερα γκολ σε μία σεζόν : 106, Β Κατηγορία το 1895-96
Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος από παίκτη σε μία σεζόν : 41, R. Hunt το 1961-62
Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος από παίκτη σε σύνολο : 245, R. Hunt από το 1959 μέχρι το 1969
Περισσότερες συμμετοχές στο πρωτάθλημα : 640 I. Callaghan από το 1960 μέχρι το 1978

Οι Τίτλοι

• Πρέμιερ Λιγκ (18)
1901, 1906, 1922, 1923, 1947, 1964, 1966, 1973, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1984, 1986, 1988, 1990

• Β' Κατηγορία Αγγλίας (4)
1894, 1896, 1905, 1962

• Λανκασάιρ Λίγκ (1)
1893

• Champions League (5)
1977 3-1 εναντίον της Borussia Monchengladbach
1978 1-0 εναντίον της Club Brugge
1981 1-0 εναντίον της Real Madrid
1984 1-1 (4-2 στα πέναλτι) εναντίον της AS Roma
2005 3-3 (3-2 στα πέναλτι) εναντίον της AC Milan

• Κύπελλα UEFA (3)
1973, 1976, 2001

• Κύπελλα Αγγλίας - FA CUP (7)
1965, 1974, 1986, 1989, 1992, 2001, 2006

• Λιγκ Καπ Αγγλίας (7)
1981, 1982, 1983, 1984, 1995, 2001, 2003

• Σούπερ Καπ (14)
1964, 1965, 1966, 1974, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1986, 1988, 1989, 1990, 2001

• Ευρωπαικά Σούπερ Καπ (3)
1977, 2001, 2005

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Τα μωρά θυμούνται τις μελωδίες που άκουγαν στην κοιλιά της μαμάς τους

Μια νέα γαλλική επιστημονική έρευνα έδειξε ότι τα έμβρυα αποτυπώνουν στους νευρώνες του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου τους τις μελωδίες που ακούνε όσο βρίσκονται στην κοιλιά της μαμάς τους και τις θυμούνται μετά τη γέννησή τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχοβιολόγο Καρολίν Γκρανιέ-Ντεφέρ του Εργαστηρίου Ψυχολογίας και Γνωσιακής Νευροψυχολογίας του πανεπιστημίου «Ρενέ Ντεκάρτ» του Παρισιού, ζήτησαν από 50 εγκύους να ακούνε μια συγκεκριμένη μελωδία πιάνου δύο φορές τη μέρα. Όταν τα μωρά γεννήθηκαν και ήταν πια ενός μηνός, οι ερευνητές έπαιξαν στο πιάνο στα μωρά, την ώρα που κοιμόντουσαν, τόσο την ίδια μελωδία που άκουγαν προτού γεννηθούν όσο και μια άλλη.

Διαπιστώθηκε ότι, κατά μέσο όρο, οι παλμοί της καρδιάς των κοιμισμένων βρεφών επιβραδύνθηκαν κατά 12 κτύπους το λεπτό όταν άκουσαν τη «γνώριμη» μελωδία, έναντι επιβράδυνσης κατά πέντε ή έξι χτύπους στο άκουσμα της άγνωστης μελωδίας. Έτσι, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα , ότι τα νεογέννητα ανταποκρίνονται περισσότερο στη γνώριμη μελωδία.

Η Γαλλίδα ερευνήτρια εξήγησε πως το αποτέλεσμα της έρευνας δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι έγκυες μητέρες πρέπει να ακούνε συγκεκριμένη μουσική στη διάρκεια της κύησης.

«Όταν τα έμβρυα είναι αρκετά μεγάλα για να ακούνε σχετικά καλά, περίπου τέσσερις με πέντε εβδομάδες πριν από τη γέννα, θα αρχίσουν να εκτίθενται σε όλων των ειδών τους ήχους του μητρικού περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει βιολογική ανάγκη για περισσότερα ακουστικά ερεθίσματα - το περισσότερο δεν είναι πάντα καλύτερο, ειδικά στη φάση της ανάπτυξης. Αν οι μητέρες θέλουν να ενθαρρύνουν το μουσικό αισθητήριο των παιδιών τους, μπορούν να αρχίσουν αμέσως μετά τη γέννηση, όταν πια είναι σε θέση να δουν τι ευχαριστεί και τι δυσαρεστεί το παιδί, κάτι που ποτέ δεν θα το ξέρουν από τη συμπεριφορά ενός εμβρύου», είπε χαρακτηριστικά η Γκρανιέ-Ντεφέρ.

Η συγκεκριμένη μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «PLos ONE», σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ» (Daily Mail).

Ο Ίαν Ρας εγκαινίασε τις ακαδημίες της Λίβερπουλ στην Ελλάδα

Ο ζωντανός θρύλος της Λίβερπουλ, ο σπουδαίος Ίαν Ρας (Ian James Rush), εγκαινίασε τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες των «κόκκινων» στην Ελλάδα. Η ομάδα του μεγάλου λιμανιού της Αγγλίας έχει κάνει το ίδιο σε 25 χώρες σε όλη την Ευρώπη και τα παιδιά που θα ξεχωρίσουν στο πρόγραμμα και θα αποδείξουν ότι διαθέτουν αξιόλογη τεχνική κατάρτιση θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν κάποια στιγμή στον ιστορικό σύλλογο.

Ο Ρας που έγραψε ιστορία με τη φανέλα της Λίβερπουλ και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της, μαζί με τον υπεύθυνο ακαδημιών, Στίβεν Τέρνερ, παρουσίασαν το πρόγραμμα σε μια συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν.

«Η ακαδημία που ιδρύουμε στην Ελλάδα είναι ένα μέσο για να έρθει ο κόσμος πιο κοντά στην ομάδα. Έτσι, θα μάθουν τα παιδιά τον τρόπο που βλέπουμε το ποδόσφαιρο στη Λίβερπουλ. Το σημαντικότερο είναι αυτά τα παιδιά να διδαχτούν ένα συγκεκριμένο τρόπο ποδοσφαιρικής σκέψης», τόνισε ο Ρας προσθέτοντας ότι « Η Λίβερπουλ είναι ένας οικογενειακός σύλλογός και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι με τις διεθνείς ποδοσφαιρικές ακαδημίες να μεταλαμπαδεύσουμε τις αξίες και την φιλοσοφία του συλλόγου στους αθλητές (αγόρια και κορίτσια) μας από πολύ μικρή ηλικία. Αν στην πορεία κατορθώσουμε και προωθήσουμε κάποιο παίκτη από αυτές τις ακαδημίες στην πρώτη ομάδα τότε θα είμαστε πολύ χαρούμενοι. Η φιλοσοφία του προπονητή μας, Κένι Νταγκλίς, με την οποία συμφωνώ απόλυτα είναι ότι κανείς δεν είναι μεγαλύτερος από τον σύλλογο και ότι είναι πολύ μεγάλη τιμή να παίζεις για την Λίβερπουλ. Όσοι έχουν αποφοιτήσει από τις ακαδημίες της Λίβερπουλ παίζουν και σκέφτονται με τον τρόπο της Λίβερπουλ. Η Λίβερπουλ με αυτή την συνεργασία εγγυάται ότι θα έρθουν εδώ προπονητές από την Αγγλία οι οποίοι είναι γνώστες αυτής της φιλοσοφίας και θα την διδάξουν στους προπονητές εδώ ώστε να υπάρχει συνέχεια σε αυτή την προσπάθεια. Είμαστε ένα ιδιαίτερος σύλλογος και έχουμε ένα ιδιαίτερο τρόπο διδασκαλίας.» .

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Στιβ Τέρνερ, επικεφαλής των διεθνών ακαδημιών της Λίβερπουλ, που δήλωσε : «Σκοπός μας είναι η ανάπτυξη όχι μόνο αγωνιστικών ικανοτήτων άλλα και ικανότητες που θα βοηθήσουν τους ποδοσφαιριστές και στην ζωή τους. Μέσα από τις ακαδημίες προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδία να αναπτύξουν ικανότητες όπως το πώς θα διαχειρίζονται την εικόνα τους ως ποδοσφαιριστές, πώς πρέπει να αντιδρούν σε επευφημίες άλλα και κριτικές, πώς να διαχειρίζονται τον χρόνο τους. Η Λίβερπουλ είναι πάνω από όλα ένας οικογενειακός σύλλογος και σαν οικογένεια στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.» .

H Λίβερπουλ (Liverpool Football Club) είναι η τρίτη ομάδα που ιδρύει ποδοσφαιρικές ακαδημίες στην Ελλάδα, μετά την Άρσεναλ (Arsenal) και τη Γιουβέντους (Juventus).

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Η θεωρία του Πολυσύμπαντος σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο CERN

Δεν υπάρχει μόνο ένα σύμπαν, αλλά πάρα πολλά και μάλιστα το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Επίσης, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις, ενώ δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο! Αυτά υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ο Φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, διευθυντής Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προκεχωρημένων Ερευνών του Χιούστον (HARC) και διευθυντής ενός ερευνητικού τμήματος του World Laboratory στη Λωζάνη της Ελβετίας.

Ο Δημήτρης Νανόπουλος, καθηγητής Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας A&M (ΗΠΑ) και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μίλησε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, σχετικά με το πείραμα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και την πειραματική διερεύνηση της ύπαρξης του Πολυσύμπαντος (multiverse). Ο καθηγητής παρουσίασε μερικές από τις νέες επιστημονικές ιδέες που ανέπτυξε πρόσφατα με την ερευνητική ομάδα του στο αμερικανικό πανεπιστήμιο και οι οποίες δίνουν μια πολύ συγκεκριμένη μορφή στην έννοια του Πολυσύμπαντος. Με βάση μαθηματικές εξισώσεις, εκτιμά ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα (ο αριθμός 10 με εκθέτη τον αριθμό 500!), σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις "μεγάλες" διαστάσεις - τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος - υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται "διπλωμένες" σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων. "Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε" είπε ο Δ. Νανόπουλος.

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο Δ. Νανόπουλος. Τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο επιταχυντής του CERN, για τον οποίο είπε ότι πλέον "δουλεύει ρολόι".

Σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα στο πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα. Το ένα σύμπαν "γεννάει" το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου.

Ο Δ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι τα άλλα σύμπαντα που απαρτίζουν το πολυσύμπαν, οι "φυσαλίδες της πραγματικότητας", όπως τα χαρακτήρισε, είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους (κυριολεκτικά δίπλα μας!), αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι ίσως είναι δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο. Με λίγη δόση χιούμορ, ανέφερε ότι "θα έπρεπε να παρακαλάμε να μην ξυπνήσουμε ένα πρωί και γίνει ξαφνική ολική μεταβολή, για παράδειγμα περάσουμε από ένα σύμπαν με τέσσερις ("μεγάλες") σε ένα άλλο με έξι διαστάσεις".

Ο Έλληνας φυσικός επιτέθηκε στους υπέρμαχους της "ανθρωπικής Αρχής" (που λένε ότι το σύμπαν είναι "κομμένο και ραμμένο" στα μέτρα των ανθρώπων), αντιτείνοντας ότι "δεν του καίγεται καρφάκι του σύμπαντος για εμάς", ενώ χαρακτήρισε τη θεωρία του πολυσύμπαντος "το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της τελεολογίας". Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι δεν έχει χάσει το νόημα της η αναζήτηση μιας "ενοποιημένης θεωρίας του παντός" στην Φυσική, όμως δεν θα αφορά παρά μια λύση μοναδική για το δικό μας σύμπαν και τίποτε περισσότερο.

Τέλος, απαντώντας σχετικά με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, είπε ότι παραπέμπει σε "ένα νέο Διαφωτισμό" που ανοίγει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα. Ακόμα, αρνήθηκε ότι υπάρχουν φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, εκτός από τα αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου, όμως γι' αυτό, όπως είπε, υπάρχουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας, ενώ στο μέλλον η σχέση τους με τους ανθρώπους θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο στενή.

Ο Δ. Νανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948, σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ της Αγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του (Ph.D), το 1973, στη Θεωρητική Φυσική των Υψηλών Ενεργειών. Διετέλεσε ερευνητής στο CERN και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Διετέλεσε επίσης ερευνητής στη σχολή Ecole Normale Superieure στο Παρίσι, καθώς και στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ. Από το 1989, είναι καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας A&M και από το 2002 κατέχει την έδρα Μίτσελ-Χιπ της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι επίσης Διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προκεχωρημένων Ερευνών του Χιούστον (HARC), ενώ διευθύνει επίσης ένα ερευνητικό τμήμα του World Laboratory στη Λωζάνη της Ελβετίας. Το 1997, εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Από τον Ιανουάριο του 2005 είναι εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, ενώ υπήρξε επίσης πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Σ.Ε.Τ.) από το 2005 έως το 2009 και εθνικός εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) από το 2005 έως το 2006.

Περήφανη για τον ΕΛΑΣ δήλωσε η θρυλική αντάρτισσα Μαρία Μπέικου

«Θα φύγω, θα πάω να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι» είχε πει η θρυλική αντάρτισσα Μαρία Μπέικου όταν ήταν ακόμη ανήλικο κορίτσι και πήρε τη μεγάλη απόφαση, πλαστογραφώντας την υπογραφή των γονιών της, να φύγει με τον ΕΛΑΣ στο βουνό. Και να δώσει σκληρές μάχες, σαν παλικάρι, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή της προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της εθνικής αντίστασης.

«Σημαδεύω και πυροβολώ. Φοβάμαι», θυμάται σήμερα. Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) και αφού παρέδωσε κλαίγοντας το όπλο της στη Βάρκιζα, διαφεύγει με συναγωνιστές της στο... άγνωστο. Θα βρεθεί στην Τασκένδη, στην οποία βρήκαν καταφύγιο πολυάριθμοι Έλληνες αριστεροί.

Από εκεί, χάρη στην ιδιαίτερη χροιά της φωνής της, που ακόμη σήμερα, στα 85 χρόνια της, παραμένει αναλλοίωτη, η Μπέικου θα γίνει η περίφημη φωνή τού ελληνόφωνου ραδιοφωνικού σταθμού της Μόσχας «Εδώ Μόσχα». Είκοσι επτά χρόνια έζησε «χωρίς ιθαγένεια» στην ΕΣΣΔ. Μέχρι την οριστική επιστροφή στην πατρίδα, το 1976.

Την πυκνή, ηρωική αυτοβιογραφία της, από την οποία «παρελαύνουν» ο Αρης Βελουχιώτης, ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Ταρκόφσκι και ο Σοστακόβιτς, η Μαρία Φέρλα – Μπέικου κατάφερε να μετασχηματίσει σε ένα πολύτιμο εγχειρίδιο σύγχρονου ιστορικού αναστοχασμού. Τη γλαφυρή αυτοβιογραφία «Αφού με ρωτάτε, θα θυμηθώ» (εκδόσεις Καστανιώτη).

Στις ζωντανές σελίδες της παρακολουθούμε πώς το Μαράκι από την Ιστιαία Ευβοίας, που καταβρόχθιζε μαζί με τον αδελφό της όλα τα βιβλία, μια μανιώδης σινεφίλ -εξ ου και σπούδασε στη Μόσχα σινεμά μαζί με τον Ταρκόφσκι-, ξεχώρισε στα 18 ως καπετάνισσα στην ΧΙΙ Μεραρχία του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, αγωνιζόμενη για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα ναζιστικά και φασιστικά στρατεύματα κατοχής. Και μετά την ήττα του ΔΣΕ κατέληξε στη Σοβιετική Ένωση, έως την επιστροφή της στην Ελλάδα. Αγκαλιά με τη στάχτη του συζύγου της, Γ. Μπέικου.

Χωρίς τη μαρτυρία της δεν θα ξέραμε, μεταξύ άλλων, ότι η «πολιτιστική κίνηση της Αθήνας ακόμη και σήμερα ωχριά μπροστά στο Καρπενήσι του καιρού εκείνου» και ότι σε αγώνα σκοποβολής κέρδισε τον Χαρίλαο Φλωράκη (γενικό γραμματέα του ΚΚΕ), με το όπλο που του παρέδωσε στην Τασκένδη. Στην προσωπική συλλογή της υπάρχουν διάφορες φωτογραφίες από τον ΕΛΑΣ και τους αγώνες της εθνικής αντίστασης, το Δημοκρατικό Στρατό, τα γυρίσματα της ταινίας τους με τον συμφοιτητή της Αντρέι Ταρκόφσκι, το αυθεντικό περιστέρι του Πικάσο, που αφιέρωσε ο Ισπανός στον σύζυγό της Γεωργούλα, το βιβλιάριό της με την αφιέρωση του Πολ Ελιάρ...

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Έχω μια απορία...

Έχω μια απορία, πού πάμε ως κοινωνία;

Τί κάνουμε εκτός από το να ξεφτιλίζουμε ο ένας τον άλλον και να επιθυμούμε διακώς την οικομική και ηθική εξόντωση του διπλανού μας; Μας έχουνε κόψει μισθούς, πολλές φορές ακόμα και την αξιοπρέπειά μας, μας έχουν αναγκάσει να κλείσουμε πολλές ιδιωτικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μας έχουν κόψει παροχές και επιδόματα και εμείς καθόμαστε να υπομένουμε αγόγγυστα το βάρος των δικών τους επιλογών και αποφάσεων. Αφήναμε κάποιους κυρίους "στην υγειά του έβρη μπάντη" να καθορίζουν την αυριανή μας ύπαρξη ή τον αυριανό μας αφανισμό. Σαν λαός ποτέ δεν είχαμε αυτοσεβασμό, αυτοεκτίμηση και αυτό διαφαίνεται από τις πολιτικές επιλογές του λαού μας। Ποτέ δεν πιστεύαμε πως οι πολιτικοί θα μας πάρουν σοβαρά για να τους επιλέξουμε με αίσθημα ευθύνης πολύ απλά γιατί και εμείς οι ίδιοι δεν πήραμε τον εαυτό μας ποτέ σοβαρά και τώρα, αναρωτιόμαστε τι θα γίνει στο μέλλον... Ένα μέλλον που για να ακριβολογούμε χτίσαν οι παππούδες μας και όλοι οι συνταξιούχοι της Ελλάδος। Με την δική μας αδιαφορία και ανοχή, αφήσαμε τους γέροντες να αποφασίσουν αν η δεξιά ή αν η αριστερά μπορεί να κρατήσει τα εθνικά ηνία της χώρας। Ο Έλληνας είναι ον σχιζοφρενές και πιστεύει πως μόνο αυτός ξέρει το σωστό και το λάθος। Το που βαδίζουμε ως κοινωνία μένει να το διαπιστώσουμε όλοι μαζί εν ιδίοις όμμασι, σε λίγες μέρες, εκεί προς το τέλος Μαρτίου।

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Lyudmila Pavlichenko, η καλύτερη ελεύθερη σκοπευτής του Κόκκινου Στρατού

Η Λουντμίλα Μιχαήλοβα Παβλιτσένκο (Lyudmila Mikhailovna Pavlichenko) υπήρξε αναμφίβολα η κορυφαία ελεύθερη σκοπευτής του Κόκκινου Στρατού (δηλαδή του στρατού της ΕΣΣΔ). Αν και ήταν μια γυναίκα που έγραψε ιστορία στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ελάχιστοι γνωρίζουν το βιογραφικό της.

Γεννήθηκε στο χωριό Belaya Tserkov της Ουκρανίας (Ukraine) στις 12 Ιουλίου του 1916. Μετά από τη συμπλήρωση 9 χρόνων στο σχολείο, μετακινήθηκε στο Κίεβο (Kiev) μαζί με τους γονείς της. Στην ηλικία των 14 ετών άρχισε να μαθαίνει σκοποβολή.

Το 1941 η Ναζιστική Γερμανία επιτίθεται στη Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) και η 25χρονη Λουντμίλα Παβλιτσένκο αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο. Οι αξιωματικοί της στρατολογίας επιμένουν να της δώσουν μια θέση νοσοκόμας αλλά η νεαρή κοπέλα αρνείται. Ζητάει να καταταγεί στο Πεζικό του Κόκκινου Στρατού. Οι αξιωματικοί γελάνε ειρωνικά, αλλά τελικά ικανοποιούν το αίτημά της.

Η Παβλιτσένκο εντάσσεται στην 25η Μεραρχία Πεζικού (25th Infantry Division) που δίνει ηρωικές μάχες εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων κοντά στην Οδησσό της Ουκρανίας. Εκεί, η Παβλιτσένκο ξεκινάει τη δράση της ως ελεύθερη σκοπευτής (sniper) και πετυχαίνει τα δύο πρώτα της θύματα. Μέσα στα επόμενα 2,5 χρόνια καταφέρνει να σκοτώσει 187 Γερμανούς. Μετά από την κατάληψη της Οδησσού από τους Γερμανούς, η Παβλιτσένκο μεταφέρθηκε στη Σεβαστούπολη. Οι άριστες σκοπευτικές της ικανότητες δημιουργούν ένα θρύλο γύρω από το όνομά της. Τα κατορθώματά της είναι πολυάριθμα και ο Κόκκινος Στρατός (Red Army) την παρασημοφορεί. Η θρυλική Παβλιτσένκο σκότωσε συνολικά 309 στρατιώτες, μεταξύ των οποίων 36 ελεύθερους σκοπευτές.

Το καλοκαίρι του 1942 ακολουθεί την επίσημη σοβιετική αποστολή στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Ο αμερικανικός λαός τους επιφυλάσσει υποδοχή ηρώων. Το 1943 τιμήθηκε με το παράσημο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης (Hero of the Soviet Union). Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Παβλιτσένκο ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και έγινε ιστορικός. Το 1946 ηχογραφείται στις ΗΠΑ (USA) ένα τραγούδι προς τιμήν της. Το τραγούδι έχει τίτλο "Miss Pavlichenko" και το έγραψε ο θρυλικός αριστερός αμερικανός μουσικός Γούντι Γκάθρι (Woody Guthrie). Ο Γκάθρι, διάσημος αντιφασίστας τραγουδοποιός και ιδιαίτερα δημοφιλής στην εργατική τάξη, θέλησε έτσι να αποτίσει ένα φόρο τιμής στην κορυφαία ελεύθερη σκοπευτή του Κόκκινου Στρατού.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1974, η καλύτερη ελεύθερη σκοπεύτρια όλων των εποχών άφησε την τελευταία της πνοή.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Η μοναδική Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια του Β’ Π.Π. (Σόνια – Σοφία Στεφανίδου)



(Sonia Stefanidou. The only Greek woman who became paratrooper at the World War 2)


Το ακόλουθο κείμενο είναι μια σύντομη αναφορά σε μια εξέχουσα φυσιογνωμία της Ελλάδας. Αναφέρεται στη ζωή και τη δράση της μοναδικής Ελληνίδας αλεξιπτωτίστριας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου : της θρυλικής Σόνιας – Σοφίας Στεφανίδου. Η Στεφανίδου είχε μια σημαντική και πολλαπλή προσφορά προς την πατρίδας της και κατάφερε να διακριθεί στον ανδροκρατούμενο χώρο του στρατού. Ήταν μια γυναίκα που πίστεψε στην ιδέα της ελευθερίας της πατρίδας της και αγωνίστηκε εθελοντικά γι' αυτήν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, ρισκάροντας ακόμα και την ίδια της τη ζωή.

Η Σόνια Σοφία Στεφανίδου, γεννήθηκε στην Οδυσσό της Ουκρανίας το 1907. Ήταν η πρωτότοκη κόρη του γιατρού Φιλοποίμενος Στεφανίδη. Το 1912 έρχεται με την οικογένεια της στην Ελλάδα, όπου ο πατέρας της υπηρέτησε ως εθελοντής γιατρός στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 - 1913. Το 1923 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Το 1927, η νεαρή Στεφανίδου, με απολυτήριο εξατάξιου Γυμνασίου και πτυχία αγγλικών και γαλλικών, δίνει επιτυχείς εξετάσεις στο δημόσιο και προσλαμβάνεται ως μόνιμη υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών, στη Διεύθυνση Γενικής Στατιστικής, όπου εργάζεται ανελλιπώς μέχρι το 1940.

Σύντομα οι φλόγες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έφθασαν στην Ελλάδα. Την περίοδο της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου, η Σόνια Στεφανίδου υπηρετούσε ως μόνιμη υπάλληλος στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στις 11 Οκτωβρίου του 1940 πήρε το πτυχίο της από το «Σχολείο Νοσοκόμων Παθητικής Αεραμύνης» και το Νοέμβριο του 1940 ζήτησε να μεταβεί στο μέτωπο ως εθελόντρια αδελφή – νοσοκόμος. Το αίτημά της γίνεται δεκτό και στα τέλη Νοεμβρίου κατατάσσεται στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» της Αθήνας, που είχε λόγω πολέμου μετονομαστεί σε «7ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο». Όμως, για να μεταβεί στο μέτωπο θα έπρεπε να είναι «εθελόντρια αδελφή νοσοκόμος» (ΕΑΝ) του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΕΕΣ). Για να πραγματοποιήσει το όνειρό της, έγινε μέλος του σώματος των ΕΑΝ, με Α.Μ. 2793 και εκπαιδεύτηκε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών. Στις 15-1-1941, με αναφορά της προς τον Υπουργό Στρατιωτικών παρακάλεσε να μετατεθεί στο μέτωπο, όπου ήδη υπηρετούσαν τα δύο αδέλφια της ως έφεδροι ανθυπίατροι. Στις 7-4-1941 παρουσιάζεται στο «2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο» των Ιωαννίνων, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Αμέσως μετά την επιστροφή της στην Αθήνα, παρουσιάστηκε στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Η πρώτη απόπειρα διαφυγής της στο εξωτερικό

Κατά τους πρώτους μήνες της οδυνηρής για την Ελλάδα ναζιστικής κατοχής, η Σόνια Στεφανίδου συνέχισε να υπηρετεί στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Δεν άντεξε όμως για πολύ να παρακολουθεί άπρακτη το δράμα των συμπατριωτών της και αποφάσισε να συμβάλει στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας. Μάλιστα είχε γράψει : "Η θέα του Αγκυλωτού Σταυρού επάνω στην Ακρόπολη θανατώνει την ψυχήν μου". Έτσι, λοιπόν, πήρε την απόφαση να διαφύγει, το συντομότερο δυνατό, στο εξωτερικό, έχοντας πληροφορηθεί ότι αρκετοί Έλληνες είχαν ήδη αρχίσει να πηγαίνουν στη Μέση Ανατολή (Παλαιστίνη και Αίγυπτο). Εκεί, τότε, καταβάλλονταν προσπάθειες οργάνωσης και συγκρότησης ενός καινούργιου Ελληνικού Στρατού, που αργότερα θα ονομαζόταν ΒΕΣΜΑ. Σ' αυτόν ακριβώς το στρατό κατατάσσονταν οι διαφεύγοντες - κυρίως μέσω της Τουρκίας, που παρέμεινε ουδέτερη σε όλη τη διάρκεια του πολέμου 1939-45 - από την κατεχόμενη πατρίδα, καθώς επίσης και ομογενείς Έλληνες του εξωτερικού.

Αφού προηγουμένως κατόρθωσε να συνδεθεί με μια μυστική υπηρεσία που φυγάδευε Έλληνες πατριώτες στη Μέση Ανατολή, προμηθεύεται ένα πλαστό δελτίο ταυτότητας. Ζητάει και παίρνει άδεια απουσίας από την υπηρεσία της και έχοντας μαζί της έναν ταξιδιωτικό σάκο, λίγα χρήματα και ένα μικρό περίστροφο κρυμμένο με επιμέλεια επάνω της, ξεκινάει ένα βράδυ μαζί με άλλους 13 ακόμη πατριώτες και φτάνει στο Πόρτο Ράφτη Αττικής. Εκεί τους περιμένει ένα καΐκι για να φύγουν κρυφά για την Τουρκία.

Τα ξημερώματα μπαίνουν με τις απαραίτητες προφυλάξεις στο καΐκι κι αμέσως το σκάφος ετοιμάζεται να αποπλεύσει με προορισμό τα Μικρασιατικά παράλια. Η τύχη όμως δεν είναι με το μέρος τους, γιατί την τελευταία στιγμή μια ιταλική περίπολος από 20 περίπου ένοπλους στρατιώτες αντιλαμβάνεται τις κινήσεις του καϊκιού και διατάζει το πλήρωμα και τους επιβάτες ν' αποβιβαστούν στην προκυμαία.

Ακολουθεί αμέσως σωματική έρευνα σε όλους. Ο καπετάνιος κι οι βοηθοί του συλλαμβάνονται κι απομακρύνονται. Στην ανάκριση, όλοι οι πατριώτες προφασίζονται ότι έχουν μεταβεί εκεί για να προμηθευτούν τρόφιμα για τις οικογένειες τους, αφού η πείνα έχει αρχίσει να μαστίζει τους κατοίκους της πρωτεύουσας. Αγνοώντας, ωστόσο, τις δικαιολογίες των επιβατών του καϊκιού, οι Ιταλοί τους φορτώνουν όλους σ' ένα φορτηγό αυτοκίνητο για να τους στείλουν στην Αθήνα. Τότε, παρουσιάζεται ξαφνικά ένα γερμανικό στρατιωτικό αυτοκίνητο με δύο αξιωματικούς επιβάτες. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, η πάντα ετοιμόλογη Στεφανίδου απευθύνεται προς τον Γερμανό ταγματάρχη και του λέει με θάρρος - στη γλώσσα του - ότι κατά λάθος τους συνέλαβε η Ιταλική περίπολος, μιας κι όλοι είχαν πάει εκεί για να προμηθευτούν τρόφιμα. Ο Γερμανός αξιωματικός πιστεύει την πειστική πρόφαση της τολμηρής γυναίκας, που προσθέτει ακόμη ότι "η περιοχή του Πόρτο Ράφτη περιλαμβάνεται στον γερμανικό τομέα", οπότε τελικά διατάσσει την Ιταλική περίπολο να ελευθερώσει όλους τους Έλληνες, οι οποίοι αρχίζουν ν' απομακρύνονται πεζοπορώντας για την Αθήνα. Έτσι τελειώνει η πρώτη προσπάθεια διαφυγής της Σόνιας Στεφανίδου.

Η δεύτερη προσπάθεια διαφυγής στη Μέση Ανατολή

Αυτή η πρώτη αποτυχημένη απόπειρα δεν απογοήτευσε την Στεφανίδου, η οποία δοκίμασε να κάνει άλλη μια προσπάθεια μετά από λίγο καιρό. Αφού πρώτα κατόρθωσε να πάρει άδεια, αυτή τη φορά για τη Σάμο, πήγε στο λιμάνι του Πειραιά μαζί με έναν και μόνο από την παλαιά ομάδα των πατριωτών.

Ήταν Κυριακή 9 Νοεμβρίου του 1941, όταν το καΐκι στο οποίο είχαν στοιβαχτεί
και πολλοί άλλοι "ταξιδιώτες" ανοίχτηκε στο Αιγαίο Πέλαγος. Ύστερα από μια ήσυχη
διαδρομή έφτασαν προς το βράδυ της ίδιας μέρας στο νησί της Τήνου, όπου και
διανυκτέρευσαν σε διάφορα σπίτια ως φιλοξενούμενοι. Όλοι θα πήγαιναν στη Σάμο
για "ν' αγοράσουν προμήθειες για τα σπίτια τους". Ήταν συνολικά 61 άντρες και 2 γυναίκες. Την εποχή εκείνη η Σάμος, λόγω εγγύτητας με τις τουρκικές ακτές, ήταν η
συνήθης ενδιάμεση στάση για την Τουρκία για όσους διαφεύγοντες πατριώτες ακολουθούσαν εκείνο το θαλάσσιο δρομολόγιο. Την άλλη μέρα συνέχισαν το ταξίδι τους κι έφτασαν χωρίς απρόοπτο στη Σάμο, όπου, μόλις αποβιβάστηκαν, δέχτηκαν τον αυστηρό και σχολαστικό έλεγχο των - πλαστών - ταυτοτήτων και των αδειών τους από τις Ιταλικές Αρχές Κατοχής. Μετά τον έλεγχο, όλοι οι "ταξιδιώτες" διασκορπίστηκαν σε μικρές ομάδες, για να προσπαθήσουν στη συνέχεια να διαφύγουν στις απέναντι της νήσου τουρκικές ακτές. Από τότε, ακριβώς, άρχισε μια μικρή οδύσσεια για τη
Στεφανίδου.

Πολύ σύντομα η ομάδα της, που περιλάμβανε το "συνοδό" της, μια ακόμη
γυναίκα, δυο αξιωματικούς και 5 - 6 ντόπιους, κατόρθωσε μια νύχτα να περάσει με μια βάρκα στα ερημικά τουρκικά παράλια. Προέκυψε όμως κάποιο πρόβλημα. Οι άντρες ενός τουρκικού φυλακίου, τους έστειλαν πίσω στο λιμάνι της Σάμου όπου, τους περίμενε ένας Ιταλός λοχαγός. Αυτός τους διέταξε να εξαφανιστούν αμέσως, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα διέτασσε τη σύλληψη και εκτέλεσή τους.

Μετά από αυτό το συμβάν, η ομάδα κατέφυγε στα γύρω υψώματα για να κρυφτεί.
Για όλες τις επόμενες μέρες αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, λόγω της παντελούς έλλειψης τροφίμων στην ύπαιθρο. Τελικά, στις 14 Νοεμβρίου το βράδυ, η Σόνια Στεφανίδου κι άλλα 32 άτομα πέτυχαν να επιβιβαστούν σε μια βάρκα και στις δύο η ώρα τα μεσάνυχτα ν' αποβιβαστούν, αυτή τη φορά χωρίς προβλήματα, κοντά στο λιμάνι της τουρκικής παράλιας κωμόπολης Κουσάντασι, που βρίσκεται απέναντι από το νησί της Σάμου. Επιτέλους ήταν ελεύθεροι !

Το ταξίδι για τη Μέση Ανατολή

Στο Κουσάντασι, όλοι οι Έλληνες έτυχαν καλής υποδοχής και περιποίησης από την αρμόδια Επιτροπή Υποδοχής Προσφύγων (φυγάδων), η οποία τους παρέλαβε. Τα δύο επίσημα έγγραφα που είχε επιμελώς κρύψει στα παπούτσια της η Σόνια Στεφανίδου, βοήθησαν κατά κάποιο τρόπο την ίδια και την ομάδα της. Στην Τουρκική κωμόπολη παρέμειναν για λίγο καιρό. Μετά τους επιβίβασαν σε ένα πλοίο και τους έστειλαν στην Κύπρο. Στο τέλος Ιανουαρίου 1942 με ένα πλοίο μεταφέρθηκαν από την Κύπρο στην Παλαιστίνη, όπου και αποβιβάστηκαν στις 2 Φεβρουαρίου στο λιμάνι της Χάιφας.

Οι πρώτες δυσκολίες στο εξωτερικό

Από την ημέρα που αποβιβάστηκε στη Χάιφα της Παλαιστίνης, η Στεφανίδου άρχισε ν' αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, ώσπου να κατορθώσει να ενταχθεί και πάλι στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, πράγμα που ήταν τότε και ο μοναδικός διακαής πόθος της. Έπρεπε, με την άφιξη της εκεί, να έλθει σε επικοινωνία με κάποια ελληνική υπηρεσία.

Πήγε λοιπόν στα Ιεροσόλυμα στις 4 Φεβρουαρίου 1942, όπου υπέβαλε μια αίτηση
με τα απαραίτητα δικαιολογητικά στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο για κατάταξή της
στον ΒΕΣΜΑ. Στις 2 Μαρτίου ο Γενικός Πρόξενος την ενημερώνει εγγράφως ότι το 1ο Γραφείο (σ.σ.: Προσωπικού) του ΒΕΣΜΑ θα την κατατάξει μελλοντικά, μαζί με δυο άλλες Ελληνίδες εθελόντριες, στο υπό ίδρυση Ελληνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο ως Αδελφή Νοσοκόμα. Μετά την απάντηση εκείνη, η Στεφανίδου έφυγε σύντομα από τα Ιεροσόλυμα για το Κάιρο. Έφτασε εκεί στις 8 Μαρτίου. Στο Κάιρο, μην έχοντας πλέον πόρους, παρουσιάστηκε στον Αρχηγό του ΒΕΣΜΑ, Αντιστράτηγο Εμμανουήλ Τζανακάκη και του ζήτησε τη βοήθειά του. Αυτός, ενημερωμένος για την εξαίρετη δράση της κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο τη διαβεβαίωσε ότι θα της συμπαραστεκόταν.

Αδελφή Νοσοκόμα στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία Αλεξάνδρειας και Χεντέρας

Περί το τέλος της άνοιξης του 1942 άρχισε να λειτουργεί στην Αλεξάνδρεια το πρώτο Στρατιωτικό Νοσοκομείο ως παράρτημα του Ελληνικού "Κοτσικείου" Νοσοκομείου (πιθανόν ως Ναυτικό Νοσοκομείο Αλεξάνδρειας - Ν.Ν.Α.), ενώ ένα - υπό ίδρυση - δεύτερο, κι αυτό Στρατιωτικό, θα λειτουργούσε στις 26 Ιουνίου 1942 στη Χεντέρα της Παλαιστίνης για τις Ελληνικές Στρατιωτικές Μονάδες της περιοχής. Με την έναρξη της λειτουργίας του πρώτου Στρατιωτικού Νοσοκομείου στην Αλεξάνδρεια και συγκεκριμένα την 1η Ιουνίου 1942, αποφασίστηκε η Σόνια Στεφανίδου να αναλάβει - επιτέλους - εκεί υπηρεσία. Τέσσερις μέρες μετά, πραγματοποιήθηκε ο διορισμός της ως Αδελφής Νοσοκόμου Α΄ Τάξεως και η τοποθέτησή της στο παραπάνω Στρατιωτικό Νοσοκομείο (ΝΝΑ).

Στις 7 Ιουνίου έλαβε Φύλλο Πορείας για την Αλεξάνδρεια, προκειμένου να παρουσιαστεί στη Μονάδα της. Στην Αλεξάνδρεια, όμως, δεν έμελε να υπηρετήσει για πολύ χρόνο, αλλά μόνο για ένα μόλις μήνα. Η προέλαση προς την Αίγυπτο των δυνάμεων του Γερμανού Στρατηγού Έρβιν Ρόμμελ ήταν η κύρια αιτία της απομάκρυνσης αριθμού ασθενών και τραυματιών από το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αλεξάνδρειας, με συνοδό την Αδελφή Σόνια Στεφανίδου και μεταφοράς τους στο άλλο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, αυτό της Χεντέρας.

Στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Χεντέρας παρουσιάστηκε στις 5 Ιουλίου 1942. Εκεί παρέμεινε συνεχώς επί 10 περίπου μήνες.

Εκπαίδευση στις Αγγλικές Μυστικές Υπηρεσίες

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της στη Χεντέρα της Παλαιστίνης, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα από άλλη θέση. Έτσι, στις 8 Απριλίου 1943 ζήτησε και έλαβε από το Νοσοκομείο άδεια 20 ημερών για το Κάιρο. Μόλις έφτασε εκεί, παρουσιάστηκε στον Πρόεδρο της κυβέρνησης Εμμανουήλ Τσουδερό και του ζήτησε να καταταγεί σε κάποια Μονάδα Καταδρομών (commando), γιατί όπως έγραψε η ίδια στο Ημερολόγιό της, "ποθούσα πιο ζωντανά, πιο αποτελεσματικά να υπηρετήσω την Ελλάδα μου, που σαν ματοβαμμένη μάνα νόμιζα πως με καλούσε". Τα σπάνια προσόντα της, αλλά και η πίστη της στον απελευθερωτικό αγώνα, έπεισαν τον Πρωθυπουργό να κάνει δεκτή την αίτησή της.

Παράλληλα, η Στεφανίδου παρουσιάστηκε στην Βρετανική Μυστική Υπηρεσία "Intelligence Service Liaison Division-ISLD" (Τμήμα Συνδέσμου Υπηρεσίας Πληροφοριών) που είχε την έδρα της στο Κάιρο. Με μέριμνα εκείνης της Συμμαχικής Υπηρεσίας, στάλθηκε στο Νο 2 Special Training School (Νο 2 Σχολείο Ειδικής Εκπαιδεύσεως ή Ειδικό Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μεσογείου) που λειτουργούσε στο όρος Καρμάλ, κοντά στη Χάιφα της Παλαιστίνης. Σε αυτό το ειδικό Σχολείο εκπαιδεύτηκε στη συλλογή, αναφορά και ασφάλεια πληροφοριών, στη χρήση κωδίκων και στην κρυπτογράφηση σημάτων (αναφορών και πληροφοριών) για διαβίβαση με ασύρματο.

Αμέσως μετά το τέλος της ειδικής εκείνης εκπαίδευσης, πήγε στο πλησίον της Ναζαρέτ Στρατόπεδο του Νο 4 Middle East Training School (Νο 4 Σχολείου Εκπαίδευσης Μέσης Ανατολής) της Βρετανικής Πολεμικής Αεροπορίας (R.A.F.), προκειμένου να εκπαιδευτεί ως αλεξιπτωτίστρια. Η εκπαίδευση εκεί ήταν πολύ σκληρή, επίπονη και ρεαλιστική και μάλιστα για μια γυναίκα, που όμως απέδειξε ότι είχε εξαιρετική αντοχή και σπουδαίες ικανότητες. Μετά από την επιτυχή εκτέλεση διαφόρων αλμάτων από αεροσκάφος, έλαβε στις 23 Ιουνίου το πτυχίο της αλεξιπτωτίστριας και μάλιστα με εξαιρετική επίδοση όπως έγραψε ο Άγγλος αξιωματικός εκπαιδευτής της ("η επίδοσις αυτής της εκπαιδευομένης ήτο υψηλού επιπέδου"). Έτσι κατάφερε να γίνει η πρώτη και μοναδική Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945).

Μυστική Αποστολή στην Κατεχόμενη Ελλάδα

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της ειδικής εκπαίδευσής της στα Σχολεία Κατασκόπων και Αλεξιπτωτιστών, η Σόνια Στεφανίδου επέστρεψε στο Κάιρο, προκειμένου να της ανατεθεί ανάλογη μυστική αποστολή στην κατεχόμενη Ελλάδα. Η Μυστική Υπηρεσία I.S.L.D. περιέλαβε σε ειδική αποστολή και την Ελληνίδα αλεξιπτωτίστρια. Αυτή η αποστολή προέβλεπε τη μυστική ρίψη με αλεξίπτωτο κάπου στη Δυτική Μακεδονία μιας ολιγομελούς Συμμαχικής ομάδας 3-4 ατόμων, με σταθμό ασυρμάτου για συλλογή και αναφορά πληροφοριών σε βάρος των εχθρικών δυνάμεων κατοχής. Η ομάδα αυτή θα συνεργαζόταν με τις ντόπιες αντιστασιακές οργανώσεις. Η Σόνια Στεφανίδου, ως μέλος αυτής της ομάδας, θα έπαιζε το σπουδαιότερο ρόλο : λόγω των ξένων γλωσσών που γνώριζε, θα ήταν το μόνο όργανο συλλογής των αναγκαίων πληροφοριών, τις οποίες θα έστελνε στη συνέχεια ο Έλληνας ασυρματιστής της ομάδας στη Μέση Ανατολή με τον ασύρματό του.

Με ένα μεταγωγικό πολεμικό αεροπλάνο της RAF ξεκίνησαν από τη Λιβύη με προορισμό τη Μακεδονία. Οι αλεξιπτωτιστές έπεσαν κάπου κοντά στη Φλώρινα. Η ομάδα άλλαζε θέσεις τη νύχτα και τη μέρα κρυβόταν σε ασφαλείς χώρους καλύψεως. Επί δύο περίπου μήνες, η ομάδα πέρασε από πολλά χωριά και βουνά της Πίνδου, για να φτάσει κάποια στιγμή στα ελληνοαλβανικά σύνορα, όπου αντιμετώπισε ένα απρόσμενο συμβάν. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1943, οι Γερμανοί στρατιώτες συνέλαβαν όλα τα μέλη της ομάδας. Ακολούθησε η καταδίκη τους σε θάνατο. Όμως ένας Γερμανός φρουρός θέλησε να τους αφήσει ελεύθερους κι έτσι αυτοί κατέφυγαν σε ένα πυκνό δάσος. Λίγο αργότερα, η Στεφανίδου κινήθηκε προς τη Θεσσαλία. Το Δεκέμβριο του 1943 μπήκε σε ένα αγγλικό μεταγωγικό αεροπλάνο και έφυγε με προορισμό τη Βόρεια Αφρική. Στη συνέχεια, η Στεφανίδου υπέβαλε αίτηση για να καταταχθεί στο «Εθελοντικό Στρατιωτικό Σώμα Ελληνίδων» που επρόκειτο να συσταθεί. Στις 22-2-1944 κατατάχθηκε στον 1ο Ενεργό Λόχο του συγκεκριμένου στρατιωτικού σώματος.

Μυστική αποστολή στην Κρήτη

Η Σόνια Στεφανίδου εστάλη στο χρονικό διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου και Οκτωβρίου 1944 στην Κρήτη, σ' έναν από τους πιο γνωστούς ηγέτες της Εθνικής Αντίστασης Κρήτης, το Μανώλη Μπαντουβά, με κάποια ειδική αποστολή, η φύση της οποίας δεν είναι καταγεγραμμένη και ως εκ τούτου δεν έχει δημοσιοποιηθεί.

Αναχώρηση από το Κάιρο και επιστροφή στην ελεύθερη Ελλάδα

Η Στεφανίδου συνέχισε να υπηρετεί στο Υπουργείο Εξωτερικών και στο Γραφείο του Πρωθυπουργού σε όλο το διάστημα της παραμονής της ελληνικής κυβέρνησης στη Μέση Ανατολή. Οι πτέρυγες του Αλεξιπτωτιστή στο στήθος της στρατιωτικής της στολής - ένδειξη πολεμικού άλματος με αλεξίπτωτο - προκαλούσαν το θαυμασμό Ελλήνων και Συμμάχων Στρατιωτικών. Κάποτε έφτασε η μεγάλη στιγμή της επιστροφής στην Ελλάδα. Στις 9 Οκτωβρίου 1944, πάτησε το πόδι της στην ελεύθερη πατρίδα.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1945-1990

Μετά την επιστροφή της στην πρωτεύουσα, η Στεφανίδου συνέχισε να υπηρετεί στο Υπουργείο Εξωτερικών / Διεύθυνση Εθιμοτυπίας, ως αποσπασμένη από το Υπουργείο Βιομηχανίας στο οποίο ανήκε οργανικά.

Για την προσφορά της στην πατρίδα, το κράτος αποφάσισε να της απονείμει το Μετάλλιον Εξαιρέτων Πράξεων και το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.

Παράλληλα, συνέχισε να είναι και μέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Ε.Ε.Σ.), προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες της κατά τις ποικίλες δραστηριότητές του και ιδιαίτερα στους διάφορους εράνους και στη φιλανθρωπική Οργάνωση "Η Φανέλλα του Στρατιώτου". Για την εν γένει πλούσια δράση της, τόσο στον πόλεμο όσο και στην ειρήνη, ο Ε.Ε.Σ. την τίμησε με ηθικές αμοιβές και διακρίσεις.

Ο Ε.Ε.Σ. μάλιστα την προήγαγε το 1952 σε Αδελφή Νοσοκόμο και την διατήρησε ενεργό μέλος του μέχρι το Δεκέμβριο του 1968. Επίσης, τιμήθηκε και από τους Βρετανούς με ένα παράσημο, το οποίο όμως το επέστρεψε στην Αγγλική Πρεσβεία στην Αθήνα μετά τα θλιβερά γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη το 1955.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1967 η Σόνια Στεφανίδου, ύστερα από 40 και πλέον έτη συνεχούς υπηρεσίας στο δημόσιο, συνταξιοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας με το βαθμό του Τμηματάρχου Α' . Από τότε αποτραβήχτηκε σε ένα ιδιόκτητο μικρό διαμέρισμα.

Τα τελευταία της χρόνια (1968 - 1990)

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, τα πέρασε ήσυχα. Παρέμεινε σεμνή και αφανής, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το μοναδικό της περιουσιακό στοιχείο, το μικρό διαμέρισμά της, το άφησε στο Ίδρυμα "Στέγη Υγειονομικών". Την άνοιξη του 1990, η ηλικιωμένη Σόνια Στεφανίδου, παρουσίασε συμπτώματα καρδιοπάθειας και νοσηλεύτηκε σε διάφορες κλινικές. Στις 22 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, τα μάτια της έκλεισαν για πάντα.