Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από το Βατικανό. Άλλο ένα σκάνδαλο της Καθολικής Εκκλησίας

Σφίγγει ο κλοιός γύρω από την Καθολική Εκκλησία και το Βατικανό, μετά τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα και σχολεία της Εκκλησίας στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70, να εξαπλώνονται σε τρεις τουλάχιστον χώρες εκτός Ιταλίας κι ενώ έχουν ήδη συγκλονίσει τη διεθνή κοινή γνώμη όσα είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με ρωμαιοκαθολικούς ιερείς στην Ιρλανδία. Παράλληλα, στα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύτηκε και η είδηση ότι ο αδελφός του Πάπα Βενέδικτου Γκέοργκ Ράτζινγκερ, σε συνέντευξη που έδωσε σε γερμανική εφημερίδα παραδέχτηκε ότι και ο ίδιος είχε χτυπήσει κάποια παιδιά τη δεκαετία του ’60.

Οι καταγγελίες για τα ροζ σκάνδαλα του Βατικανού εξαπλώνονται στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ολλανδία. Όλα αυτά τα χρόνια, οι ρασοφόροι του Βατικανού φρόντιζαν να κουκουλώνουν τέτοια ροζ σκάνδαλα και να τηρούν απόλυτη μυστικότητα ώστε να μην έρθουν τα εγκλήματα στο φως της δημοσιότητας. Οι έρευνες ξεκίνησαν σε μια σειρά σχολείων Ιησουιτών και σύντομα έφθασαν στην καρδιά της Καθολικής Εκκλησίας στη Βαυαρία. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Real News της 14ης Μαρτίου 2010, «μέσα στην εβδομάδα που πέρασε, παραιτήθηκε ο ηγούμενος μοναστηριού στο Σάλτσμπουργκ, αφού πρώτα παραδέχτηκε ότι ως φοιτητής ιερατικής σχολής, πριν από 40 χρόνια, κακοποίησε πράγματι σεξουαλικά ένα αγόρι. Συνολικά στην Αυστρία, 17 περιπτώσεις κακοποίησης αποκαλύφθηκαν σε εκκλησιαστικά καθολικά ιδρύματα και άλλες 510 αντίστοιχες υποθέσεις εκτός ιδρυμάτων. Τριακόσιες πενήντα καταγγελίες ατόμων που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση από μέλη του κλήρου στην Ολλανδία, κατά τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70, έχουν κατατεθεί από τις αρχές Μαρτίου, ανακοίνωσε η Καθολική Εκκλησία της Ολλανδίας. Καμία από τις καταγγελίες δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικής έρευνας, καθώς τα παραπτώματα έχουν παραγραφεί.» .

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συνθέτης Φραντς Βίτενμπρινκ, ο οποίος φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή του Ρέγκενσμπουργκ έως το 1967, αποκάλυψε στο γερμανικό περιοδικό Spiegel ότι η συγκεκριμένη Εκκλησιαστική Σχολή ήταν ένα «εκλεπτυσμένο σύστημα σαδιστικών τιμωριών με βασικό άξονα το σεξ» και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει έναν ιερέα ο οποίος είχε απαράδεκτες σεξουαλικές απαιτήσεις από τους μαθητές του όταν τους μάζευε στο διαμέρισμά του.