Μανιφέστο του Έκτακτου Συνεδρίου του ΕΕΚ – Τροτσκιστές (15-16 Μαΐου 2010)

Παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από το μανιφέστο του έκτακτου συνεδρίου του ΕΕΚ – Τροτσκιστές (15-16 Μαΐου 2010):

« Εργάτες και εργάτριες, άνεργοι, νέοι και νέες, μετανάστες, στην Ελλάδα, την Ευρώπη, σ’ όλο τον κόσμο ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ! ΕΝΩΘΕΙΤΕ στους δρόμους, στις διαδηλώσεις, τις απεργίες, τις καταλήψεις, στην άμεση δράση, σε πόλεις και χωριά, πάνω από σύνορα και τεχνητές διαιρέσεις, στην κοινή πάλη ενάντια στον κοινό εχθρό, την τυραννία των καπιτα-ληστών που απαιτούν να πληρώσουμε εμείς και τα παιδιά μας, με το αίμα μας και τη ζωή μας τη δική τους κρίση. (…) Ο καπιταλισμός χρεοκόπησε, εμπρός για τον σοσιαλισμό, τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό χωρίς αφεντικά, χωρίς στρατοκράτες, χωρίς γραφειοκράτες !

1. Με την ακήρυχτη χρεοκοπία της Ελλάδας, μια νέα φάση της παγκόσμιας κρίσης άνοιξε. (…) Το 2010, ο παγκόσμιος καπιταλισμός χαροπαλεύει κάτω από το φάσμα κρατικών χρεοκοπιών. (…) Ζούμε σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας.

2. (…) μετά την αρχική εφήμερη ευφορία, το ευρώ κατρακύλησε και μαζί του κατρακύλησαν τα χρηματιστήρια σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική. Οι διαλυτικές τάσεις στην Ευρωζώνη και την ΕΕ εντείνονται. Και μαζί τους τα δρακόντεια μέτρα βάρβαρης λιτότητας που εξάγγειλαν στην αρχή για την Ελλάδα, επεκτείνονται τώρα σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία αλλά και στον ίδιο τον σκληρό πυρήνα της κλυδωνιζόμενης ΕΕ, την Γαλλία και την Γερμανία. Επιβεβαιώνεται έτσι η διαπίστωση που υποστήριξε και το ΕΕΚ [Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα] ότι τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό της ΕΕ και του ΔΝΤ αντιμετωπίζουν τους Έλληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους σαν πειραματόζωα και παράδειγμα εκφοβισμού ολόκληρης της ευρωπαϊκής και διεθνούς εργατικής τάξης. Το πρόγραμμα ΕΕ / ΔΝΤ για την Ελλάδα, έτσι κι αλλιώς, είναι καταδικασμένο να αποτύχει με το φαύλο κύκλο ύφεσης και χρέους που τροφοδοτεί. (…) Αλλά γνωρίζουν καλά ότι δεν θα είναι τόσο εύκολο να μας υποδουλώσουν. Ακόμα τους τρομάζει ο Δεκέμβρης της εξέγερσης κι ο τρόμος τους ξαναφούντωσε με την πρωτοφανή κινητοποίηση των εκατοντάδων χιλιάδων οργισμένου λαού στη Γενική Απεργία της 5ης Μαΐου. (…) η αστυνομοκρατία του αρχιπραίτορα Χρυσοχοϊδη και τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ, ό,τι κι αν κάνουν, δεν μπορούν να αναχαιτίσουν τους λαϊκούς χείμαρρους που σχηματίζει η ίδια η κρίση (…)

3. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 αποτελεί την μεγάλη καμπή, το σημείο της ιστορικής ρήξης. (…) Στα Δεκεμβριανά του 2008, από μια νέα γενιά εξεγερμένων, με πλατιά λαϊκή στήριξη, ήρθε βίαια στην επιφάνεια, σε όλη την επικράτεια, η αμφισβήτηση του αστικού κράτους και του κρατικού μονοπωλίου της βίας, μαζί κι όλου του φθαρμένου πολιτικού κόσμου σε όλο το φάσμα του. Από τότε, η κρίση της αστικής εξουσίας ΔΕΝ ξεπεράστηκε, παρά τις επίμονες προσπάθειες ανασυγκρότησης του κράτους με κατασταλτικά αλλά και κοινοβουλευτικά μέσα (…). Η νέα πασοκική διακυβέρνηση έχασε τη νομιμοποίησή της παίρνοντας τα αγριότερα αντιλαϊκά μέτρα από τον καιρό της Κατοχής και μετατρέποντας τη χώρα σε προτεκτοράτο της ΕΕ και του ΔΝΤ. Και τα δύο κόμματα αστικής εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, πέφτουν κατακόρυφα στις δημοσκοπήσει αλλά προπαντός στις συνειδήσεις. Η χρεοκοπία χρεώνεται σε όλο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης.

4. (…) Τόσο η κοινοβουλευτική Αριστερά, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι οι διάφορες εξωκοινοβουλευτικές αριστερές ομάδες και συσπειρώσεις, αφού αρχικά καθυστέρησαν ή και αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την χειρότερη κρίση στην Ιστορία του καπιταλισμού, τώρα που δεν μπορούν να κλείσουν τα μάτια στο χάος, επιμένουν να μην βλέπουν ότι η παρούσα κρίση έχει επαναστατικές πολιτικές συνέπειες. Η κοινωνική – οικονομική κρίση έγινε πολιτική κρίση που οδηγεί σε κρίσιμες ταξικές αναμετρήσεις και σε επαναστατικές καταστάσεις, με άλυτο το ζήτημα της κρίσης εξουσίας. (…) Κόβοντας τον Γόρδιο δεσμό του χρέους, θα χρειαστεί ταυτόχρονα να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες χωρίς αποζημίωση, για να μην κλείσουν από μόνες τους, κλέβοντας τις καταθέσεις των μικροκαταθετών (οι περισσότεροι μεγαλοκαταθέτες ήδη έχουν βγάλει έξω τα κεφάλαιά τους). Με έναν ενιαίο δημόσιο τραπεζιτικό φορέα θα μπορούν να σβηστούν τα χρέη των λαϊκών στρωμάτων και να χρηματοδοτηθούν τα μικρομάγαζα που τώρα βάζουν λουκέτο, οι βιοτεχνίες, οι φτωχοί αγρότες.

6. (…) Ο στόχος [είναι] ένας : να τσακίσουμε την βαρβαρότητα που θέλει να επιβάλλει το κεφάλαιο, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση των λακέδων τους. (…) ».